Zeszyt Love, trishxp

Kochać jest łatwo. To, można powiedzieć, jak z samochodem: wystarczy włączyć silnik, dodać gazu i wyznaczyć sobie cel podróży. Ale być kochaną to tak jak przejażdżka z kimś innym, jego samochodem. Nawet, jeśli uważasz tego kogoś za dobrego kierowcę, zawsze pozostaje ten podskórny strach, że może się pomylić, a wtedy w ułamku sekundy wystrzelicie oboje przez przednią szybę na spotkanie śmierci. Być kochaną może oznaczać największy koszmar. Bo miłość to rezygnacja z panowania nad własnym losem. A co się stanie, jeśli w połowie drogi postanowisz zawrócić albo skręcić w bok, a nie masz na to jako pasażer żadnego wpływu?

Miłość to nie motylki w brzuchu, to nie szybsze bicie serca. Miłość, to ciche zamykanie drzwi, kiedy osoba którą kochamy śpi zmęczona, to założenie skarpet na zmarznięte stopy, to dotyk dłoni, oddech, wiara i zaufanie....miłość, to codzienność.

Wiele bym dał, by się móc przy niej obudzić.
By poczuć jej usta na swoich.
Jej skórę pod moją dłonią.
Ale jeszcze więcej bym dał za to, by móc po prostu ją mieć w ramionach; niewinną i bezbronną.

Miłość to niezwykłe uczucie. Uczy jak żyć, pokazuje czym jest szczęście. To takie chwile totalnego zapomnienia, ale też niezwykłe momenty szarego życia. To bycie ze sobą na dobre i złe. W chwilach smutku i radości. To najpiękniejsze uczucie jakie istnieje na tym świecie.

Z Tobą mogę wszystko. Mogę się śmiać, płakać, być poważna. Z Tobą mogę robić także rzeczy niemożliwe. Mogę jeść tulipany, malować sufit w parku, uczyć się oddychać. Uwierzysz?