Zeszyt A serce, eugmar

WYRZUTEK
Wyrzutkiem się już urodziłem
z łona mojej kochanej matki,
bękarcią klątwą błądzę niczyi,
w świecie co ma mnie za nic.

Jako znajda ciągle walczyłem
z lożą mych szyderców rodzinnych,
czasami zalany łzami nocą wyłem...
dlaczego mój los to żart i kpiny ?

Miałem szansę na godne życie,
lecz zmarnowałem swój durny los,
utopiłem się w prostym niebycie,
błędami napełnił się życiowy trzos.

Prostacką pracą ominąłem życie,
czas przepłynął pomiędzy palcami ,
ciągle zawieszony w losu niebycie,
gdzie przyszłość przeszłością rani.

Co będzie za zakrętem mego losu
co uciekł mi z wczoraj i z teraz,
walczę o mój czas przeciwko Bogu,
czy mam szansę na szczęśliwy seans?

Gdy podróżnik zostawia w tyle za sobą góry,
po raz pierwszy widzi je
w ich rzeczywistym kształcie -
tak też jest z przyjaciółmi.

Hans Christian Andersen

Przyjaciele...

Ilu was zostało,gdy upływ lat
i daleko,
jestecie jak liście płynące dziką
rzeką,
opadłe do nurtu obcego dla mnie
życia,
znikające w chaosie burzowego wycia.

Czas zasłonił już wspólne wspomnienia,
coraz rzadziej i raczej tak
od niechcenia,
rozmawiamy...
nie wiedząc jak i po co,
gdyż nasze myśli innymi
ścieżkami sobie chodzą.

Znikły gdzieś zapisane nasze
wspólne kartki,
każdy już pisze nową
nowelkę
swej bajki,
z czasem jakieś dochodzą
też pretensje,
bo nierozumiemy się już
dzisiaj więcej?

Gdzie jest przyjażń,gdzie wspólne
są marzenia,
gdzie jest przygoda i nasze
jej spełnienia,
rozerwał się dziś łańcuch
naszych
dumnych serc,
czy to jest już koniec?
czy to przyjażni śmierć!

eugmar.

Patrzysz w me oczy
ja spoglądam w twoje,
razem z nami kroczy
miłość ze spokojem.

Zaduma jesienna
chwyta nas za serce,
i tak jak poezja
śle uczucie wielkie.

Spadają liście z drzew,
szeleszczą przyjażnie,
a my i nasz śmiech
idziemy w życie raźnie.

eugmar.

Na spacer z Twych snów
po parku , za rękę wybiorę się z Tobą ,
ja będę ciszą , Ty spojrzeniem mów
i pójdźmy razem aleją parkową ,

w dzień na pochmurnym niebie
dla Nas będzie słońce świeciło,
Ty dla mnie, ja będę tylko dla Ciebie
ze sobą nam było, jest i będzie miło :)

noc nam drogę wyściele gwiazdami,
serce przy sercu, dłoń w dłoni...
czułe westchnienia niech krążą między nami,
Twe serce już się nie broni

słowami pieść, dotykaj spojrzeniem
chodźmy w dzień , lub księżyca noc ciemną,
niech spacer nie kończy się marzeniem...
pójdźmy więc.. ja z Tobą , Ty ze mną.

A serce
A serce? serce jest chore,
rozdarte w kawałki wspomnień,
tęsknota jest jego motorem,
a żal roznieca w nim ogień.
A w tych bolesnych kawałkach
miłość gdzieś sie schowała
i radość kucnęła miałka,
i...dusza zraniona ostała.
Me serce jest chore tęsknotą
i rani się ciągle nadzieją,
że powróci maryjną drogą...
by ojczyzny przykryć się ziemią.