Zeszyt :), Zwariowana

Milczenie nie byłoby takie złe, gdyby nie to, że jest ono równoznaczne z duszeniem w sobie wielu słów...

-Nie płacz... Dlaczego płaczesz?
-Bo ktoś mi powiedział, że mnie Kocha!
-To przecież powód do radości! Nie rozumiem...
-Bo ja go już nie Kocham!
-Powiedziałaś mu to?
-Tak.
-I co on na to?
-Że nie potrzebuje mojej Miłości...!

...

Popatrzył jej głęboko w oczy, zobaczył tylko czarną otchłań smutku poprzez którą wypłynęły łzy.
Z zaciśniętymi zębami wyrzucił z siebie cicho ale stanowczo: "Nie potrzebuję Twojej Miłości! Kocham Cię i Kochać będę", po czym, cały drżąc, odszedł- zostawiając przy Niej jedną z dwóch połów rozszarpanej cierpieniem duszy.

Głośno zapłakała! Usłyszał...?

...usłyszałem.

-A teraz spójrz mi prosto w oczy i powiedz, że mnie nie kochasz.
-Nie potrafię.
-To znaczy, że nadal mnie kochasz ?!
-Nie, po prostu nie potrafię spojrzeć prosto w Twoje oczy.

Każdy ból tworzy w naszym sercu ranę, którą z czasem udaje nam się załatać, ale zawsze zostaje blizna.. blizna która może zacząć krwawić na nowo.

tak na prawdę nie bolą nas słowa typu "dupodajka, dz*wka, szm*ata", tylko to kto je wypowiada.

Zegarek odmierzał kolejne godziny jej codzienności. Nie stawiała sobie celów, bo i tak uważała, że się nie spełnią. Czas mijał i mijał...
Pewnego dnia zrozumiała jak wiele straciła ze swojej przeszłości. Czas nigdy nie wróci, a ona przegapiła tyle marzeń, momentów i problemów.
Czas utwierdza nasze przekonania, to pod jego wpływem zmieniamy się. Niekoniecznie na lepsze.

Powtarza sobie to tysiące razy w ciągu tygodnia... i nie ma pojęcia, dlaczego spytana o to dziś, nie wiedziała co odpowiedzieć...