Twórczość, YourSky___

Nie boję się, że moje marzenia się nie spełnią.
Ale przeraża mnie myśl, że spełnią się, a ja tego nie zauważę.

Wiesz jaka jest różnica pomiędzy optymistą i pesymistą ?
Pesymista rzucając kostką, boi się, że wyrzuci 0,5 oczka,
a optymista ma nadzieje, że uda mu się trafić 7.

Żyję pomiędzy ludźmi, których lubię, podziwiam, nie toleruję, kocham, szanuję, omijam, z którymi uwielbiam rozmawiać. których nie rozumiem, nie znam, wielbię i nienawidzę. I pośród tych ludzi codziennie szukam chociaż jednego szczerego uśmiechu.
A wieczorem każdego dnia, mam dla siebie dwie wiadomości: dobrą i złą.
Dobra jest taka, że owszem zazwyczaj znajduję ten prawdziwy, piękny uśmiech.
Ale niestety Zła przypomina mi, że całkowicie przypadkiem znalazłam również tysiąc okrutnych, kłamliwych uśmiechów.

Może dlatego zostało ofiarowane nam tylko jedno życie, bo jest z nim podobnie jak z filmem.
Po obejrzeniu kilkunastu, możesz przewidzieć jakie będzie zakończenie.
Po kilkudziesięciu, fabuła zaczyna Ci wiać nudą.
A po setce, wydaje Ci się, że już to gdzieś widziałeś, mimo, że oglądasz premierę.

Do czego to doszło, że w dzisiejszych czasach, wielu młodych ludzi uważa się za wychowanych i kulturalnych, ponieważ nie zwracają się do innych "Ty szmato.", tylko "Ty skończona idiotko.".

Jeżeli dodasz pustą myśl, dostaniesz zapewne większość minusów,
ponieważ nikt nie dostrzeże między jej wierszami, prawdziwej puenty Twojego milczenia.

- Jakiego koloru jest Twoje niebo ?
- Niebieskie.
- Jakiego koloru jest drzewo przed Twoim domem ?
- Zielone.
- A Twoje oczy ?
-Piwne.
- A rzeczywistość, która Cię otacza ?
- Szara. Szare ulice, szare bloki, szarzy ludzie.
-Widzisz, moje niebo jest błękitne. Podczas zachodu słońca czerwono-pomarańczowe, podczas burzy granatowo-szare,a gdy pada śnieg białe. Drzewo, które widzę z mojego okna jest jasnozielone, można również dotrzeć odcienie seledynu, pistacji i zieleni butelkowej. Oczy mam brązowe z przebłyskami zieleni i żółci. A rzeczywistość? Moja rzeczywistość jest kolorowa. Kolorowe liście na ulicach, kolorowe firanki w oknach i kolorowe ubrania ludzi.

Pojawiła się, gdy siedziałam przy leśnym strumyku. Wydawało mi się, że byłam szczęśliwa, tymczasem, gdy przyszła wszystko stanęło na głowie.
Zobaczyłam świat w innych barwach, było mi strasznie ciepło, kipiałam radością, pokochałam życie.
Choć pojawiały się różne problemy, było nam razem dobrze. W całej tej euforii zapomniałam zapytać jak się nazywa.
Nigdy nie zastanawiałam się ile ze mną zostanie, bo wydawało mi się, że nie potrafimy już bez siebie żyć.
I wtedy nadszedł ten dzień. Znajdowałyśmy się w tym samym miejscu gdzie Ją poznałam. Powiedziała, że nadszedł na nią czas. Nie mogłam tego zrozumieć. Zaczęłam krzyczeć, co zrobiłam źle, dlaczego akurat teraz chce odejść. Spostrzegłam, że bez Niej, nigdy nie byłam do końca szczęśliwa, nie byłam do końca sobą.
Ona [...]