Twórczość, YourSixSixSix

w imie miłości poświęcamy sie do granic możliwości, później oczekując tego samego czujemy się zawiedzeni.

serce nie odpowiada za miłość, to endorfiny i przywiązanie są winne miłości, więc przestańcie mówić że łamie wam się serce bo rzucił Cie facet/dziewczyna. Po prostu eksplodował Ci mózg, nie potrafisz funkcjonować, masz wewnętrzną blokadę, obwinianie mięśnia sercowego nie pomoże.

**mam objawienie

jestem mistrzynią w "przytul mnie misiu" z czerwoną szminką na ustach w wersji plus 18

Artyści często chcą się zorganizować, coś zrobić ale są zbyt wolni duchem na ograniczanie, oni potrzebują tlenu.

najwięcej pomysłów ma się nocą, zwłaszcza jak boli Cie dusza, kawa jest zimna i nie możesz spać.

Kopiąc dołki w piaskownicy myśleliśmy że dokopiemy się do Chin, huśtając się chcieliśmy dotknąć nieba, uciekaliśmy przed spadajacymi gwiazdami myśląc że zlecą na nas, bawiliśmy się w 'kocha, nie kocha' i byliśmy zdolni wyrwać wszystkie kwiaty na łące tylko po to aby wyszło że ktoś nas kocha.
Dziś jesteśmy dorośli, już nie próbujemy dokopać się do Chin, zapomnieliśmy o niebie, nie uciekamy przed śmiercią i nie wierzymy że kwiatki przepowiedzą miłość.

Tak strasznie chcieliśmy być dorośli, że utraciliśmy to co było najpiękniejsze. Chiny, niebo i kwiaty już nie wrócą.

Kiedyś zagrałam Stokrotke w szkolnym przedstawieniu mając 8lat. Moja rola skończyła sie na tym, że teatralna Stokrotka umarła. Byłam za mała aby to zrozumieć, teraz wiem że to była rola mojego życia.

Nadal jestem Stokrotką, ale moje przedstawienie jeszcze się nie skończyło.

Zawsze zastanawiałam się co się stanie jak go strace. Wyobraziłam sobie, że brakuje mi tchu, bo on jest moim powietrzem, a bez powietrza nie da się żyć.

Duszę się.

Z każdą kolejną szklanka goracej czekolady jestem bardziej pewna tego że kiedyś będę zdolna kogoś kochać, tak samo jak kiedyś. Tylko boję się że za bardzo przytyje od takiej ilości cukru i nikt nie pokocha mnie.