Twórczość, xANDREAx

...Myślisz, że wszystko to co było kiedyś wróci? Jesteś naiwny...
... Wiedz, że nie można cofać się w czasie i naprawiać wszystkie swoje błędy... bo życie to nie bajka ... to tylko szara rzeczywistość, w której żyjesz ... musisz sam wszystko przemyśleć, aby wrócić do kochanej osoby ...

Zawsze można znaleźć ten jeden płomień nadziei, który próbujemy wykorzystać ... lecz nie zawsze udaje nam się go dobrze wykorzystać... czasem ten płomień gasimy jednym gestem, słowem ... i nie zawsze uda się go zapalić z powrotem...

Widzisz jaki chamski jestes? ... Powodzenia w życiu ... Ja na pewno ci nie pomogę , zapomnij !... Ja mówię ci co do ciebie czuję a ty ignorujesz to i unikasz mnie ... Pomyliłam się co do ciebie ... żegnaj

Żal tylko tego, co tak ulotnym się stało.. Prócz chwil, które tu były już nic nie zostało...

....Dusza jest jak ocean nie kończący się horyzontem.. spróbuj dotrzeć chociaż do jego wnętrza, a zabraknie Ci sił na dalszą podróż...

...Czas jak kropelka niezauważonych sekund, w końcu wyżłobi swój szlak w kamieniu Twego życia...

Siedzieli razem na polu i wpatrywali się w zapalone świece...
- Wiesz? Chciałbym być jak ten płomień... Dawać światło i ciepło.. Dawać poczucie bezpieczeństwa...
- Dla mnie już jesteś takim płomieniem, pocieszeniem.

/...Prawdziwa przyjaźń będzie jak antidotum po uzależnieniu.../

- Przeskocz przełęcz! Przecież to takie proste... Kilka kroków,nabranie prędkości i odbicie się od ziemi..
- Tak to łatwe...- Tak zrobiłam,lecz kiedy tylko uniosłam się w powietrze, nie wiedziałam, czy chce dotrzeć do celu.. Te mieszane uczucia, które pałętały się w mojej głowie
- Może gdyby tak spaść na dół? Może tam otrzymałabym lepsze życie? Może warto zaryzykować?- za dużo pytań... -Tylko czy warto? Czy w ogóle warto decydować o tym, czy żyć czy umierać?- Nie warto.. Nic teraz nie jest warte przemyślenia... Jest za mało czasu, by wszystko analizować, przetwarzać... Dlatego nie mamy czasu na wszystko, ale uważamy, ze dobrze gospodarujemy czasem... Wszystko planujemy, zapisujemy w harmonogramie, ale czy to jest prawdziwe życie? Właśnie tutaj tego elementu brakuje.. Zapominamy o najważniejszym .. Żeby żyć! - tylko po co ? po co to wszystko?- znów te pytania, na które nie znajdujemy odpowiedzi...- wiec co to jest ? co my właściwie robimy?- Nic... Już dawno umarliśmy... Miejsce życia zajęło przemijanie..