Twórczość, VioletEye

Po jej krawędzi się ciągle gonimy,
zakładana wśród rodziny.
By się nie zsunac trzeba uważać,
Po co się komu ciągle obrażać?
Nauczmy się szczęścia, zartujac z przeszłości. Postawmy domek, zapraszajmy gości.
Dzieciątko niech będzie, promyczek tak mały, że aż tym o kim mówię na wierzch wyjdą gały.

Uważasz, że (tylko) siebie zabiłeś?
Jest inaczej...
Zaraz wytłumaczę.
Odebrałeś córce Ojca,
Będzie to przeżywać bez końca.
Odebrałeś syna Matce,
Przez co siedzi w emocjonalnej klatce.
Odebrałeś rodzeństwu brata,
Jednej z nas nawet bliźniaka.
Co tym osiągnąć chciałeś?
Czego tak bardzo się bałeś?
Nad grobem brata niedawno sam plakaleś.
Dlaczego ? Wiedzieć chciałeś.
Każdy z osobna znów się obwinia,
Do skutku potrzebna przecież przyczyna.
Nie zwróci Ci to życia,
Ale dzięki temu , może wyjdziemy z ukrycia.
Mam nadzieję, że jest Ci lepiej.
Tak czasem myślę i wtedy na sercu ciepłej.
Łza i tak często po policzku spływa,
Z bólu troszeczkę obmywa.

Wieczny odpoczynek racz im dać Panie...
A Nam tu na ziemii skróć w bólu trwanie.
Z ósemki już szóstka została,
Jak długo ta "klątwa" będzie trwała?
Nie boje się odejść bo wiem, że tam czekacie.
Pierwszy bracie , drugi bracie...
Dlaczego pomóc sobie nie daliście?
Poszliście, nic nie zostawiliście.
Żyć przecież mogliście!
Dla Nas ból w sercu , dla mamy dodatkowa trwoga.
Przez to wszystko przestaje wierzyć w Boga.
Tak bardzo kocham, i tęsknię niesamowicie
Myślę o zmierzchu, w nocy i o świcie.

A więc Kochany rozstania nadszedł czas..
Pozostań przez tę chwilę jeszcze wśród nas.
Popatrz na płaczące wokół twarze,
Jak ważny jesteś dla nas to Ci pokaże.
Potem dusza twa odfrunie w kierunek nieznany,
a smutek nasz będzie bardziej okiełznany.
Wtul sie w niebie do Najświętszej Matki,
by wybaczyła twe ziemne wpadki.
I ciesz się światłością po żywot wszelki,
ktorą udostepnia Nasz Pan Bóg Wielki.

Ponad setkę łóżek w życiu naliczyłeś
i dzielnie to wszystko przeżyłeś.
Dolicz ostatnie,
Tam bedzie łatwiej..
Wyzbadź się strachu,
My też to zrobimy
Po drodze smutki też gdzieś zgubimy.
Trwaj w szczęściu i Boga dobrobycie,
Spotkamy się kiedyś na sklepienia szczycie.
Cząstka ósemki, która sie wyrywała,
Będzie wciąż czuwać i tęskniąc czekała.

Gdybym mogla cofnac czas,
juz dawno siedzialabym z tarcza, cofajac wskazowki zegara..
Numer bym wybrala..
Pojechala..
Byc moze uratowala..
Przeciez "perelka" Twoja bylam.
Dlaczego nic nie zauwazylam.?
Poprzez poezje o pomoc wolales,
Wszystkim ja czytales
.. tylko czemu wprost nie powiedziales?!
Taki koniec sobie wybrales.
Twoja strata bardzo wszystkich dotknela, miejmy nadzieje ze trafisz do upragnionego duchowego nieba.
[*]

To niesprawiedliwe...
Ja moge wszystko pod warunkiem Twojej zgody,
Ty mozesz wszystko pomimo braku jej.

Podniesione tętno w młodym ciele..
krew się wyrywa niczym dopiero co schwytany lew.
Oczy przepełnione iskrami..
złudnie przypominającymi deszcz komet.
Uśmiech szczery..
taki dziecięcy, niewinny.
Nieziemska odwaga..
bądź brak świadomości zagrożenia.

Sama nie wiem gdzie to wszystko.
Przemierzam korytarze życia
w poszukiwaniu właśnie takiej siebie.

Gdy wydaje się, że już jest blisko..
korytarz staje się wąski,
a światło często przygasa.