Twórczość, Valentina

Czytając stare przemyślenia powracamy do sytuacji pod których wpływem pisaliśmy te wszystkie rzeczy, czasami niesie to za sobą ból po tym co utraciliśmy, z czasem jednak przychodzi uczucie ulgi, że to już minęło...

Chciałabym aby, tak jak dawniej, o rozpoczęciu nowego etapu w moim życiu decydowało zdjęcie ze ściany plakatu ulubionej kapeli.

Nie wymagaj ode mnie tego. Nie da się zapomnieć o nim, od tak. Po tym wszystkim, po naszych szaleństwach, rozmowach. Po tym jak słuchałam jego oddechu przez telefon, jak baliśmy się odezwać. Po tym jak pomagałam mu w uczuciach. To nie jest łatwe, ale jeżeli uśmiecham się do ciebie, znaczy że jest lepiej. Coraz lepiej.

-Musiało ci się bardzo nudzić, skoro do mnie dzwonisz. Ale wiesz, mi też się nudziło kiedy czekałam na twój telefon.

Nie boli mnie, że okazało się prawdą to czego się domyśliłam. Boli mnie, iż doszłam do tego sama, że to musiało tak wyglądać.