Jedynie w obliczu śmierci odkrywamy prawdę radości życiowej. Jakże jednak pusta się ona tedy wydaje.

Nie muszę widzieć tego co ptak, będąc człowiekiem.
Nie muszę słyszeć szumu wiatru, czując lekki powiew wiosennego wietrzyku.
Nie muszę czuć promieni słońca, stojąc pośród deszczu.
Nie muszę. Bo tego w planach nie miało moje przeznaczenie.