Twórczość, trafen

Droga do śmierci usłana jest trupami filozofów.

Kąpiemy się w pięknych myślach, by na co dzień pachnieć potem przeciętności.

Piętrzenie negatywnych emocji winduje poziom wewnętrznej emigracji.

Ostatnia deska ratunku bywa tylko sklejką ślepej nadziei i upływającego czasu.

Największym dobrem w związku jest umiejętność remontowania uczuć we własnym zakresie.

Chytremu i złoty gwóźdź do trumny marzeniem.

Nic tak po łepkach nie kształtuje człowieka jak portale społecznościowe.

Potrafiącemu żyć i śmierć jest dziełem.

Geniuszem miłości się bywa jak fanem wieczności.

Zbyt chętnie podnosimy głowę, by dostrzec upadek innych.

W ludzkim buszu polityk jest dziczyzną.