Twórczość, Ta, co lubi marzyć...

Cały świat jest złożony z ludzi. To my go budujemy, my jesteśmy światem. Jesteśmy drzewami, morzem, niebem i oceanem. Jesteśmy chmurami, słońcem i księżycem. Możemy być wszystkim, jeżeli tego zapragniemy.

Pewnego dnia, spotkałam dziewczynkę. Dziewczynkę ze świata marzeń, na której twarzy zawsze widniał uśmiech, która codziennie dotykała gwiazd swoimi rękami, która biegła po tęczy do szczęścia, która nie przestawała wpatrywać się w chmury, w których widziała piękno. Dziewczynkę, której oczy nigdy nie gasły i dla której wszystko było możliwe.

Połowa każdego człowieka jest ciemna, a druga połowa jasna. Wszyscy mamy dwie połówki i to od nas zależy, którą z nich ujawniamy. Dlatego świat ma różne kolory. Przez ludzi, którzy go budują.

Widziałam tę dziewczynkę codziennie i dostrzegałam jedynie jej jasną [...]

Niektórzy ludzie na zawsze pozostaną dla mnie zagadką, której nigdy nie będę w stanie rozwiązać.

Czasami nie możemy sprawić, by osoba, która jest najbliższa naszemu sercu pokochała nas tak samo.

Największy ból naszemu sercu zadają rany zadane przez ludzi, którzy nigdy nie powinni ich zadać.

Kiedy widzisz, że ktoś odchodzi, nie możesz kazać mu zawrócić. Możesz wyruszyć w drogę razem z nim i nie kazać mu dłużej na siebie czekać.