Twórczość, szpulka

miłość

zbyt cierpką
dotykam

z podziwem

przed każdym kęsem
do szpiku

wyobraźni

ucząc siebie
s m a k u do granic

Ciebie

boli mnie rozsądek
na wyłączność

obnażanie sumienia
z własnych błędów

m i ł o ś ć ulepiona
z wątpliwości

i łóżka

udaję życie
w moim ciele

bez emocji
i intymności

po kawałku
w ustach

świata

kiedy zamykam
myśli w sobie

nieporadny zdaje się
rozum

na wszystkie
strony człowieka

* z kontekstu

bądź - my
bez słów

rzucanych
na wiatr
na płacz

o które
chyba najtrudniej
bez końca

smak nocy miesza się
z winem

rdzawe ramy objęć
wrastasz mi w żebra

okrywam bezsilność
liniami bioder

na wypadek gdybyś
zapomniał (o) czułości

do ciała

prowadzimy rozmowy
bez limitu

języka

brud odrywam
od kłamstw

i ust

dla własnego dobra
nie mam w sobie miłości

nieznającej granic
od wczoraj

zapisuję siebie

i wszystkie
(moje) strony

w niedokończone
formy

by nie - bolały
mnie

słowa

jeszcze nie wiem
czy zostać

na stałe
na odejście

i zatrzeć schemat miłości
szybszej niż noc

kiedy jesz mi z ręki
ciężkimi wyrazami

na zawołanie