Twórczość, szaaajba

Dzisiaj to tylko kilka kartek z kalendarza, uczucia zniknęły, rozprysły się uderzając o tafle teraźniejszości. To było płytkie, kruche udawane. Cenię najbardziej jak chłopak ma mózg dlatego na mojej liście już Cię nie ma.

Nie wiem gdzie, nie wiem kiedy, nie wiem o której, o jakiej porze, zimą, latem ,jesienią czy też wiosną, w deszczowy poranek czy też chłodny wieczór, w szkole czy może w kolejce do kasy. Ale wiem, że Cię spotkam, tą obiecaną drugą połówkę.

Siedzieli oboje późnym wieczorem na ławce przed blokiem.. sami.. od miesiąca nie byli już ze sobą..wpatrywali się w gwiazdy, które kiedyś dla nich stanowiły jasny obraz ich miłości..spytała czy może się przytulic.. odpowiedział jej, że zawsze może..przytuliła się do niego słysząc jak bije jego serce i czując jego dłoń na swoich plecach uroniła łzę..po chwili skończyła z przytulaniem i dalej wpatrywała się w gwiazdy..spytał czemu ona to robi.. nie odpowiedziała nic.. chwycił delikatnie jej szyje obracając w swoją stronę i patrząc jej prosto w oczy spytał ponownie... ze łzami w oczach odpowiedziała 'bo mi dalej zależy''.. nie odpowiedział nic.. zbliżył swoje usta do jej ust.. pocałował ją. A ja dalej nie rozumiem czemu każdą swą historię opisuje z punktu widzenia obserwatora..

z teoretycznego punktu widzenia najłatwiej jest o nim nie myśleć..z praktycznego najtrudniej..