Twórczość, struna

Marzenia czynią teń świat lepszym..bez nich byłby on pusty... bowiem wszystkie wynalazki ludzkości są tymi spełnionymi marzeniami

"Jedni umierają po to by drudzy mogli się rodzić"- jednak gdy umiera ci ktoś bliski, mamy to gdzieś. Zostaje tylko przerażająca , otaczająca nas zewsząd pustka... Ma się wrażenie, że świat się kończy...

Pozostają tylko wspomienia..

Nigdy Cię nie zapomne.. :(

Stop! Zatrzymaj się i rozejrzyj! Jesteś pod ostrzałem wścibskich spojrzeń.
Posłuchaj! Nie usłyszysz nic prócz przesycoych jadem komentarzy.
I oto świat do którego mimo że nie chcesz, należysz.
Lecz odczekaj chwilę. Zamkij oczy i otwórz je ponownie. Popatrz dokładnie. Zauważ to wychylające się zza rogu szczęście. Czy słyszysz jak cię woła?!
Jak przebija się przez ten tłum złośliców?!
Śmiało , NIE BÓJ SIĘ! Zrób krok i zniknij z nim za rogiem, zostawiając to co złe daleko za sobą.
Zaufaj samemu sobie i podążaj przez nieznany ci świat z dumnie podniesioną głową i ze swym szczęściem pod pachą oraz miłością w sercu.

I pamiętaj że spotkasz na swej drodze wiele trudności i różnych ludzi. Lecz nie poddawaj się. Śmiało dąż do celu.

Oho zaczął się nowy spektakl..nową maske czas przybrać... A ja powiem nie! Bądźmy sobą.
ja akceptuje twoje dziwactwa,ty zakceptuj moje..drogi świecie

To już zaczyna pachnieć paranoją..
Gdy usycham ty wytrwale mnie pielęgnujesz
A gdy jest już ze mną dobrze
Odjeżdżasz.. stajesz na swoim "bezpiecznym torze"
A ja wraz z twoim zniknięciem na powrót obumieram a ty wracasz, troszczysz się bym w końcu "zakwitła".

A później ja gdy czuje że cię tracę znowu się rozpadam..

Jednak ty już zrozumiałeś, że z każdym kolejnym razem co raz trudniej jest mnie złożyć...

więc już nie wracasz..

Koniec..

opuściłeś małą..chorą "róże", bo zafascynował cię nowy, nie zepsuty jeszcze gatunek..