Twórczość, SARA/espérer

Czas Nas nie oszukał,
Wiedział, że w mroku odnajdziemy się.
Młody wiatr był w Naszych sercach,
Nie pomylił prawdy oczu Twych.
Uczuć jak szczyty gór nie pokrył kurz,
I ten pamiętny taniec nad rzeką marzeń.

Myśli piękny czas tak od lat …

W myślach rozważam istnienie czasu
Skrytego w maleńkiej skrzyneczce marzeń
W której wciąż istnieć będziemy
Choć miłości naszej nie widać
W absolutnej pewności twego uczucia
Uzależniona od szczęścia z wiatrem
Niesiona ponad tym czasem
Przyszłam żeby zapamiętać to uczucie

W ruinie wspomnień -
zapominam jak sznur pereł rozcięty
ostrzem twych słów rozsypał
najpiękniejsze chwile w moim sercu.
Nie oceniam tego czego nie rozumiem
i nie chcę tańczyć do melodii,
która nie pamięta naszych uczuć.
Jątrzące rany lepiej zostawię w spokoju
i pokocham raz jeszcze przebaczeniem,
jak mnie nauczyłeś …

Przyszłam z deszczem
Naga, z ogniem w sercu.
Goniąc oddech Twój
Rozganiam szarość
Bezbarwną myśli Twych.
Wytańczę każdą chwilę
Zatrzymaną w błękicie
Oczu takich jak Twoje…

Choć pamięć blednie i rozpływa,
Jak mgła resztki wspomnień
To wciąż istnieć będę nawet,
Gdy przestanie padać deszcz.

Bądź przy mnie -
Nawet gdy o to nie proszę,
Opowiadaj -
Niech ta cisza we mnie już tylko się tli.
Pamiętaj -
Chcę być kochaną nawet w deszcz.
Zapominam -
Że miłość w słowach się nie mieści.
Dziękuję, że jesteś nawet, gdy nie wypada …

Efekt Dunninga-Krugera
„Ignorancja częściej jest przyczyną pewności siebie, niż wiedza” - więc bez zwątpienia pewność jest dla tych, którzy myślą mniej.

Cofam się o jeden dzień, kroki mi się mylą.
Leżę - czuję niewiele, jedyna świadomość, to brak dotyku twoich rąk.
Wijąc się w myślach mych, dajesz niepokorne sny.
Gdy wpuszczam do mego serca skrzydlate płomienie, zrzucam uczucia podszyte lękiem.
Proszę żyjmy prawdziwie, bo kończą mi się jutra …

„Przychylam się do opinii, że są dwa dni, którymi nie należy się przejmować. To wczoraj i jutro”.
Maria Czubaszek

W zielony kapelusz ubrana
Napiszę nowy plan - prosto na szczyt!
Nie mogę dłużej w miejscu stać
I studzić myśli mych już nie będę.
Nie prosto nosić się zwyczajnie,
Gdy wojownika w sercu mam -
Nowe otwieram, a stare zamykam.
Już nie zawaham się w labirynt wejść
I rozwiązywać wszystkie zagadki -
Od dziś przez szare życie będę
Driftować w czerwonych szpilkach 😉

Życie miało się kochać we mnie,
A tym czasem -
Los zostawił czas pod schodami
Zadeptując ostatnie nadzieje.
Pielęgnuję ludzki strach,
Trwam gdzieś pomiędzy
Byciem tu i nigdzie.
Myśli bez blasku i ciepła,
Zagubione własne ja
Wszystko we mnie w kawałkach,
Coraz mniej wiary -
Biorę głęboki wdech na sen …

Ta dziewczyna z lustra, to ona
Nie wstydzi się uciekać przed mrokiem.
Już nigdy nie skradniesz jej zmysłów
I nie pociągniesz jej w dół.
Nie wypierzesz w jej głowie
Wszystkich swych brudów.
Odpływa, nie słysząc już nic -
Rozmywasz się z lustrze wody …