Twórczość, Sada

Wydarzyło się to 10 lat temu, ale pamiętam to, jakby zdarzyło się wczoraj.
Było lato 2004 roku, miałam wtedy 17 lat. Jak co roku od dwóch lat poszłam dorywczo pracować w piekarni, którą prowadził bliski znajomy mojej mamy. Nie miałam jednak pojęcia, że w tym roku moja przyjemna zazwyczaj praca, zmieni się w koszmar…
3 lipca 2004r.
Pierwszy dzień w pracy upłynął bez żadnych problemów. Jak zwykle umyłam naczynia, wyczyściłam blachy, zamiotłam podłogi i pomogłam trochę chłopakom w wypiekach. Te parę godzin upłynęło mi bardzo szybko, przede wszystkim, dlatego, że mój bliski przyjaciel zatrudnił się tam, jako piekarz…
4 lipca 2004r.
Jestem przerażona… Dziś rano, gdy zeszłam do piekarni drzwi były otwarte (zwykle to ja otwieram, reszta pracowników przychodzi później) [...]

Szczęście - uczucie to towarzyszy mi, gdy jesteś obok mnie.
Jest wtedy, gdy mogę cię dotknąć, przytulić, pocałować.
Gdy tego brak, moje serce się rozpada.
Gdy tego brak, czuje tylko ból.
Czuje jak powoli umieram...
Tęskniąc, łkając, ocierając własne łzy.
Kocham - to słowo nie potrafi oddać tego, co do ciebie czuje.
Tego uczucia nie jest w stanie opisać żadne słowo, żaden gest, żadna myśl...
Dziś dzień jest jednym z najtrudniejszych w moim życiu.
Świadomość, że już nigdy nie zobaczę twojej twarzy, nie poczuje ciepłego dotyku, nie doznam pocałunków.
To wszystko sprawia, że nie umiem dalej żyć...
W raz z tobą zmarł sens mego życia.
Nie mam już, po co istnieć.
To cierpienie zabija mnie i nie daje dłużej żyć.
Tak, więc ginę...
W nurcie rzeki lub od noża.
Poprzez stryczek lub postrzał.
Nie ważne jak, ważne, że umrę...
I dołączę do ciebie nie ważne czy w niebiańskim zaułku czy też w ogniu piekielnym...
Pójdę za tobą choćbym miała cierpieć milion lat.

Wiem, że czasem ranię
Wiem, że sprawiam ból.
Mam wyrzuty sumienia,
I chcę byś mi wybaczyć mógł.
Wiesz, że się staram
Wiesz, że nie chcę złą dla ciebie być.
Lecz natury zmienić nie mogę,
A hamując ją nie będę szczęśliwa.
Nie chcę cię ranić,
Lecz chcę być sobą.
Jak to pogodzić?
Któż to wie.
Wiem jedno...
Kocham cię na zabój,
I nie chcę z tobą rozstawać się.

Widzę, że cierpisz,
Widzę, że płaczesz.
Czuję twój ból,
I twoje rany.
Chcę dotknąć twych rąk,
Zajrzeć w zbolałe oczy.
Ukoić twój ból,
Przełamać twój lęk.
Wymazać z pamięci,
Tęsknotę i żal.
Chcę być przy tobie,
Chcę czuć ciepło twe.
Chcę byś był szczęśliwy,
I nie smucił się.

Mroczna ma dusza, mroczny mój świat.
Moja istota to istny kat.
Krew się przeleje, a ciała pójdą na stos,
Za dawne krzywdy, co przeszyły mą dusze na wskroś.
Nie będzie litości, ni przebaczenia.
Ma dusza dokona zemsty, wedle przeznaczenia.
Skąpie się w potokach krwi,
I pójdzie pustą leśną ścieżką, gdzie jej oręż tkwi.