Twórczość, Renver

"Jesteśmy jak dwie połówki połówki tego samego jabłka" - mówią Ci co się znajdą.
Preferuje ktoś zgniłą część?

Jestem czarą pełną wody zanieczyszczonej przez sól. Roztwór nasycony. Lecz kiedy będę dodawał wodę z cukrem, sól będzie zmniejszać swoje stężenie. Choć sporo cukru się zmarnuje, choć sporo wody się rozleje, to kiedyś sól stanie się niezauważalna...

Myśl o tym co było i nigdy nie wróci jest zatrważająca.
Po co rozpamiętywać o tym jak było cudownie a już nie będzie? Wspomnienia to nie jest dobra rzecz. W żadnym wypadku.

Nadchodzi jesień w świecie Ja. Już pospadały pierwsze liście z drzewa Nastawienie i zaczął padać deszcz Załamania. Wszystkie Dołki, wcześniej osłonięte bujną, zieloną trawą, zaczynają pojawiać się na pięknym niegdyś ogrodzie Wspomnień. Zimny wiatr Bezsilności omiata wszystko dookoła. Ciemne chmury przysłaniają Mrokiem całą okolicę. Przygotowuje się do uśpienia, hibernacji, tylko tak to przetrzymam. Czas się odizolować od tego świata.

Zgadzanie się na wszystko co powie Twój rozmówca, odpuszczanie propozycji gdy spotkają się one z pozorną negacją nazywacie szanowaniem czyjegoś zdania. Ja to nazywam brakiem własnego zdania.

Wystarczy na świat spojrzeć z zupełnej innej perspektywy, z boku, tak bardzo z boku. Bardziej niż na co dzień. Wtedy widać, jak na dłoni, jakie to wszystko jest sztuczne. Jacy oni wszyscy są sztuczni.

Lubie gdy mnie nienawidzą.
To obok miłości, najsilniejsze uczucie jakim można darzyć inną osobę.

Brak myślenia o przyszłości, brak planowania nie jest wyrazem niezdecydowania, a oznaką zerowych oczekiwań wobec przyszłych zdarzeń.

Ona, Ona i Ona.
Ta która była. Ta która jest. Ta która będzie.
Z powodu tej pierwszej
Reszta to tylko imiona.