Twórczość, realna w fikcji

Nigdy nie zastanawiałam się nad nią głębiej , nie rozważałam , nie wsłuchiwałam się w rytm , zatykając uszy .
Żałuję , że nie wiem o niej więcej .
Panno Oczywistość - pozornie jesteś jak twe imię.

a pozory mylą.

I znów lekko popychasz moją huśtawkę .
Wyciągam ręce w przód , bojąc się , że niechybnie spadnę i stracę wszystko .

Kolejny raz byłeś z tyłu .
Nie wrócisz , teraz już wiem .

Skończyłam z tym !
Zamknęłam kolejny rozdział książki , którą tak często czytam .

Nie potrafię zapomnieć...

Życie nie raz skopało mi tyłek , zostawiając na zimnym bruku .
Później pytało , czy czegoś się nauczyłam .
Podnosząc się z ziemi obiecywałam
- Tak , to ostatni raz . - .

Najwyraźniej nie umiem dotrzymywać słowa.

Dziś obudziłam się na planecie Wtorek .
Niechętnie wyruszyłam w podróż do Słońca .. jakim jest weekend.

________

To dopiero początek , a ja już mam dość. :/

Widziałam jak Śmierć szepce mu coś do ucha..
Uratował go głos Anioła , wydobywający się z moich ust .

Z miłością powinno być jak z bumerangiem - oddajesz mu wolność , a on i tak wraca do Ciebie .

' zbyt smarkata na miłość , a jednocześnie za stara , by wierzyć w przyjaźń między kobietą i mężczyzną'

" -Nie martwisz się , że odchodzę?
Nie spotkamy się już nigdy.
- Bądź tak miły i zaczekaj na mnie w przedsionku Piekła."

Kiedy patrze na Twoje karmelkowe włosy , czekoladowe oczy wiśniowe usta i "pieguskowy" nosek.. chcę usłyszeć...
- Smacznego.

realna w fikcji.

"Nigdy nie doprowadzę Cię do łez. No chyba , że mają być to łzy szczęścia.."

podczas rozmowy z Kubą. ;**