Twórczość, Querote_

- zastanów się czy na pewno warto tak ryzykować
- Nie martw się , wiem że warto. Czy czułaś kiedyś patrząc komuś w oczy, że czujesz się we właściwym miejscu , w domu ?
- Tak patrząc moim rodzicom w oczy.
- Kochana to wyobraź sobie, że gdy pierwszy raz spojrzałam Jemu w oczy poczułam właśnie to. DOM Dlatego warto jest zaryzykować wszystko, bo takie coś zdarza się tylko raz w życiu. Swoją drugą połowę odnajdujesz tylko raz i nie ważne jest co mówią inni, jak bardzo trudno może być na początku. Dla drugiej połowy warto się starać i zaryzykować.
- Chciałabym to kiedyś poczuć
- Kochana każdemu kto będzie chciał to odnajdzie to .

Do szczęścia nie potrzeba wiele. Wystarczy świadomość, że jest na tym świecie ktoś kto Cię kocha , tęskni i myśli pomimo wszystkich Twoich wad.

Największą słabością jest bezgraniczna miłość do głupca. Przynosi jedynie zawód i cierpienie.

Bo Przekleństwo dla ludzi jest jak przyprawa, bez niego wszystko było by mdłe, nawet wyznanie miłości.

Nigdy nie wierzyłam, że dusza może się podzielić na dwie części, ale teraz gdy połowa odeszła wraz z Tobą, odczuwam brak Ciebie i jakiejś części mnie.

Przychodzę do Ciebie, mogę Cię dotknąć, powiedzieć że Cię kocham. Ale gdy kończy się nasz czas z bólem w sercu muszę powiedzieć żegnaj i modlić się by czas upłynął szybciej do następnego spotkania.

Potrafię uleczyć złamane serce przyjaciela, ale nie potrafię nawet uśmierzyć bólu mego własnego serca.

Miłość niesie ze sobą nie tylko szczęście i radość. Przynosi nam smutek, gniew i rozpacz. Ale nawet teraz wiedząc o tym nie potrafię nie otworzyć się na miłość i nie pokochać.

Patrzysz mi w oczy uśmiechasz się i nawet nie podejrzewasz, że właśnie w tym momencie moje serce krzyczy, że Ciebie kocha.

Nie przyklejaj mi etykiety. Nie jestem towarem. Nie mam terminu ważności, ani sposobu użycia. Nie mam ceny, za którą można mnie kupić. Jestem tak samo jak Ty człowiekiem.

Czasem patrząc przyjacielowi po 10 latach ciężkich prób, które przeżyliśmy. Nie widzimy tego co kiedyś, widzimy gniew, zazdrość i dopiero wtedy uświadamiamy sobie, że nie można tak na prawdę liczyć na nikogo prócz nas samych.