Twórczość, Pytia

Jestem
Wczoraj też byłam
Czy będę jutro?
Czy chcę...
Cisza

Za oknem toczy się zmierzch życia
Barwą zachwyca
Snem podświadomości
Nie dotykaj!

Przebudzenie
Dlaczego?
Łyk pragnień
Zabitych w wysokich dźwiękach jestestwa

Szukasz
Jak sen zatrzymać
Czujesz?
Jak żyć?

A serce za wczoraj pragnieniem do drzwi niebytu...puka

życie-sen wariata, płoniesz, spopielony gapisz się , czy warto było?! ocierasz źrenice...tańcem udajesz, że żyłeś...

Słucham
Jeden łyk
Lat tyle
Oczy mrużę
Ha, haha
Ktoś
Mówi nam coś
Nawet takt podaje
Zabawne
2019 rok

Czym jest?
Ktoś wrzucił miot
Pod bruzdy ziemi
Spójrz
Dziewczę licznik przegrzało
I ktoś tam
Tylko w niebyt odleciał
Zabawne

A gdyby tak chcieć zostać
A gdyby tak
A gdyby tak niczego nie tłumaczyć
A gdyby tak być sobą tylko
A gdyby tak ten świat wrzucić w otchłań
I
Już niczego nie chcieć chcieć

Co wówczas?
Będziesz?
Bo jesteś?
A może
Chcesz być?
Dlaczego?
Być ........by ............być?

Zapalę

poezja to zabawa słowem , taktem, wyobraźnią...............ujmujący przekaz.....więcej nic nie powiem...tyle tylko, że jestem , nawet , gdy tkwię poza czasem...bo...piękno nie tylko słowem malujemy, brzmi w barwie też...nie mogę pisać......................ból mnie deprymuje

...Pamiętam
Przyśniłaś mi się dzisiaj
Czasem boję się tego
Pamiętam jak Cię traciłam...
I jak bardzo siebie znienawidziłam

Pamiętam też jak łzami
Zalewałam szklaną przestrzeń
Dzieląca mnie od Ciebie
Wołałam...mamo...gdzie jesteś?

Patrzyłam w dal...
W tę lukę między blokami
I wiedziałam, że kiedyś
Pojawisz się na niej...

Ten zapach nieskalany
Twych ciast
Ich smak niczym nie zastąpiony
Jest we mnie...

Ciepłą piżamę na piecu wiszącą
Twoją troskę , drżące dłonie
Smutek w oczach, zgaszony płomień...
Pamiętam...

tak bardzo Twego ciepła pragnęłam
A Ty...
Nie potrafiłaś przytulić się do mnie
Nie umiałaś...ktoś zapomniał...

Czułam jak sztywniejesz
Gdy w ramiona Cię brałam...
Bałaś się uczuć
Tak bardzo się bałaś...

Umiałaś jednak dać mi świat
Nauczyć tego co dobre
Jak krwawiące serce opatrzyć... [...]

mężczyznę trzeba ..odkryć ...to ja jaskinia bez dna ..nigdy nie wiesz na jaki diament trafisz.....

Witaj ...hipokryzjo
Zastanawiam się
Czy walczyć z Tobą można?

Gdy przez większość życia
Wbijamy sobie wzajem
Kakofonię

Takie podróże znikąd
W pajęczą sieć uwikłane
Ciszą stłumione

Tańczą
Warkoczem myśli twych
Gubiąc podkowy

...dotykając granic bezdroża.

Cisza!...o nią błagam!!!
Dźwięk , treść , uśmiech , łzy!
Zastanawiam się ...
Słowa!!!!!!!!!!!!!!!!!

Słowa
Treść!!!!!!!!!!!!!
A pies słowem Twym kroczy..........
Zamętu wieczny dźwięk..
..............Twoja cisza.....................
upadły Twój znak

Prastare drzewo
Toczyło żywot swój
Życia "nektarem"
Konarów pozbył się

Krąg bezgłowia zataczając
Ciągnie
Splecione warkocze
W klepisko wbijając

Nepotyzm niczym cierń
Okala oddech wiaduktu
Jestem ja i jesteś ty
Szklanym wiekiem byłem

Syna..córkę ..syna..
Żonę
Czeluściom oddałem
Sobą nicość tworzyłem

Chlałem!!!
Za wczoraj i za jutro
Dzieci...
Marszrutą traktowałem

Sierżantem byłem
Chyba sztabowym
Zupa lała się po podłodze
Piłem

I ta Synowa
Szlag by ją trafił
Okiełznać się nie dała
Profesjonalnie... bólem pośmiertnym ją uraczyłem

Pean córki mej
Kto co osiągnął kim jest, kim był
...........ja synowa wkroczę tu
Podobno komunizm upadł?

A pluton przed ścierwem maszerował
Przemarsz
Niczym na placu czerwonym
Utkany w warkocze podłości

Za lekkim spojrzeniem
Upadłym słowem wolnej przestrzeni bólu
Rozwartym pragnieniem
Padły Trzy salwy

Zapowiedź końca
pokazu

Umarłeś!

Na stypie nikt nie był z Tobą

Nawet słowo.

Twoja salwa bezgłowia i nicości

Pies warczy
Widokiem ?
Czy treścią konania?

nic nie napiszę
co zapisane ...zostało
nic nie napiszę

czy słowa mają wartość?
nic pisać nie będę
komu treść potrzebna?

cisza,,,bo zmysły upadły
bo świat.... istnieje?
komu to potrzebne?

nie wiem
bo...

....sens westchnienie życia nadaje?
barwy w słowa upchane
....gobelin życia twego tkają

upadłam
za wczoraj
za oddech każdy
za zmysły
za przestrzeń
upadłam...

diabeł karty rozdaje
a my gracze życia
bezwiednie szafujemy
sobą w kości grając

i tak stojąc na rozstaju
jednej drogi poboczem idąc
skraplam skrzydła
wiatrem spoglądając

i upadła łąka
tęsknota w mym wazonie

Ktoś złamał czas
Upadł pragnieniem za bramą
A przecież życie malował w słowach ...