Twórczość, prawdziwa

Nie wiem czy wiesz jak to jest kląć gdy przechodzisz tuż obok, a jednocześnie cieszyć się, że cię widzę.
Nie wiem czy wiesz jak na ciebie reaguję, a raczej moje serce - wbrew mojej woli, bo ja nie czuję nic poza wściekłością.
Nie chcę do ciebie czuć tego co czuję bo to mnie rozdziera na części, to boli i sprawia, że kojarzy mi się z tobą milion rzeczy i tęsknię za tobą nie posiadając cię.
Nie wiem czy wiesz jak to jest kochać i wiedzieć, że ta osoba nie ma o tym zielonego pojęcia.

- a znasz takie uczucie gdy serce mocniej bije, nie umiesz złapać oddechu, trzęsiesz się i nie wiesz co powiedzieć ?
- uczucie gdy widzisz ukochaną osobę, a nie możesz z nią być.
- dokładnie.

napisałam jego imię na pudełku po tic - takach tylko po to by móc wyrzucić go ze swojego życia także materialnie.

-Dlaczego jesteś szczęśliwy?
Przecież straciłeś wszystko: dom, rodzinę, pracę, przyjaciół.
Do kogo się uśmiechasz?
-Stoi tam co ranek z kubkiem ciepłej kawy w ręku.
Pocałunek w usta i granatowe oczy.
Odgarniam jej włosy, w kolorze nocy dotykając jej twarzy.
Nie uśmiecham się.
W południe znika zabierając ze sobą zapach wiosennego bzu.
-O kim mówisz?
-Późnym wieczorem powraca znowu.
Ma na sobie różane szczęście, którym mnie częstuje.
Ubiera mnie w swoje ciało, w którym zatapiam się zmysłowo, odchodząc tam, gdzie na świecie jesteśmy tylko we dwoje.
Tańczy rozkosznie mając mnie w sobie do muzyki wiatru i północy.
Potem mówi o o uczuciu, które zmienia każdego człowieka, w nic nie wartą zbyt wrażliwą istotę.
- O miłości?
-....
-Oszalałeś?
-Nie. "Kocham."

I gdy zamknąłeś drzwi wybuchnęłam płaczem. Czułam się jak dziecko, któremu zabrano ulubionego misia. Bezbronne i samotne.

może go nie kocham , tak to prawdopodobne , że tylko go lubię , ale ciągle o nim myślę , i zastanawiam się co robi , i jak się czuje , czy wszystko mu się udało , czy myśli o mnie tyle co ja o nim.

a kiedy śniłeś w uśmiechu na moich kolanach ja wybierałam własne m a r z e n i a zaplątane w twoich włosach.

usłyszała pukanie do drzwi. pół przytomna, z roztarganymi włosami wstała i niesfornie ubrała za dużą koszulę. na palcach, podbiegła do drzwi. ziewając, niezdarnie je otworzyła. stał z promiennym uśmiechem w jej ulubionym t-shircie. wręczył, jej bombonierkę ulubionych czekoladek i wyszeptał - miłego dnia kochanie. zaczęła się poprawiać zdruzgotana, że widzi ją w takim stanie. przyciągnął ją do siebie i delikatnie całując, powiedział - i tak Cię kocham

- Kiedy zrozumiałaś miłość?
- Kiedy po raz 10 oglądając ' Titanica ' nie zapytałam po co ona się po niego wraca ...

Każdego dnia przekonujesz mnie do tego, że nie warto przez ciebie płakać i za tobą tęsknić. !