Twórczość, piaf-onli

Nikt nie pisze listów
Nic nie opowiada
Nie ma wspomnień żadnych
Jaka na to rada ?
Przecież są myślenia
Przecież są wspomnienia
Smutne lub wesołe
Lecz potrzebna zawsze.
Z wspomnień mądrość płynie
Na smuteczki rada
Na troski, zmartwienia
Czasem znów wesołe wspomnienia bywają
Żadne chmury deszcze wspomnień nie zmieniają
One płyną rzeką, dzień po dniu zmieniają
Uczą nas miłości, tolerancje dają.
Już ten list zakończę życząc wszystkim szczęścia.

I wynajęłam nieba kawałek
A na tym niebie chmury dwie
Jedną różową a drugą białą
Siedzę i myślę sobie, że
Życie jest piękne, a czasem złe
Jak życie piękne, to radość, śmiech
Jak życie złe, to potok łez
Płynę po niebie na chmurach dwóch
Patrzę na Ziemię i widzę, że
Ludzie szczęśliwi i nie ma łez
To jest marzenie
Ja o tym wiem i ty o tym wiesz

Piękno jak statek pod pełnymi żaglami
Piękno jak arab pędzący przez łaki
Piękno jak kobieta z rozwianymi włosami
Piękno jak wschód i zachód słońca
W górach albo nad wzburzonym morzem
Piękno jak kwiat rozkwitający wiosną
I błękit nieba letniego
Piękno jak tęcza po gwałtownej burzy
Jak dźwięk muzyki i śpiew anioła
Piękny świat i my w świecie bądźmy piękni .

Bólowi zadać ból
Niech odpłynie gdzieś daleko
Niechaj przestaną płynąć łzy
Niech powie ktoś, że na mnie czeka,
Że tęskni i , że chce po prostu ze mną być
By dzień radośnie za dniem płynoł
By słońce nam świeciło
I by marzenie się spełniło
To jedno............. najprawdziwsze

Gdy Okudżawa melodię gra
Ja w zasłuchaniu swym zastygam
W oku kręci się jakaś łza
I we mnie gra muzyka
Dopóki świat kręci się
My z światem wpadamy w wir
Modlitwa płynie a my z nią
I w duszy gra muzyka
Tam słowa pełne bólu i radości
Modlitwa niesie nam nadzieję
I ja wypowiadam prośbę swą
w opiece swej nas miej.

Nad kwietniową łąką motyle fruwały
Siadając na kwiatach nektar spijały
Lecz przyleciał wietrzyk,
Kwiatem zachybotał
Motyl gdzieś odleciał
Pył po nim pozostał.

Nie wiem kto jest autorem tej myśli.

Życie jest jak podróż, spakuj tylko to, co najbardziej potrzebne, bo musisz zostawić miejsce na to, co zabierzesz po drodze.

Przyszła burza
Wichura gnała kurz i liście
Grom za gromem z nieba tłukł
Drzewa w bólu do ziemi gięły się
Oddając hołdy matce Gai
Ptaki zamilkły, zamarł świat
W grozie zanurzył się
Aż przyszła cisza
Trwała chwile
Na niebie tęcza znów kolorem mieni się
I znowu śpiewa ptak
I drzewa z bólu już nie jęczą
Spokoju nastał czas.

Baw się słowami
Baw się słowami
Wesołe słowa zaśpiewaj z nami
Z nami ?
Niech słowo płynie wdzięczną muzyką
Cudnie
Radośnie
Nigdy cicho
Baw się słowami
Niech dobre słowa będą z nami
Niechaj dodają nam otuchy
W ponury dzionek pełen pluchy
Baw się słowami
Niech dobre słowa będą z nami

Smutek
Ból
Ciche wspomnienie
Gdzieś się snują szare cienie
Cienie które gdzieś odeszły
W dziwną przestrzeń
W przestrzeń w którą też pójdziemy

Tylko zniczem światło błyszczy
Które pędzi w dziwną przestrzeń
Szlak pośmiertny nam wyznacza
Tam spotkamy szare cienie
Nie
Nie będą już wspomnieniem

I znowu dzień i znowu noc
Kolejny poranek słońcem wita
Znów wieje wiatr i deszczyk mży
Radość znakomita
Nie płaczę ja nie płaczesz ty
Już smutek nas nie wita
Po nocy dzień po burzy tęcza
Tak
Radość nas przywita