Moje serce może być jak ogród z rozbitego szkła, zepsuty ale wciąż odbijający światło. Ty jesteś moim światłem tym jednym promykiem przebijającym się przez te czeluścia ciemności. Zamknij oczy I pomyśl o najcieplejszym lecie jakie przeżyłeś to właśnie czuje za każdym razem gdy widzę wiadomość od ciebie lub gdy myślę o twojej osobie to cieple uczucie przeszywające moją zranioną zlodowaciałą pokrytą bólem duszę jesteś moim ukojeniem , jesteś moim lepszym jutrem .

Znienacka pojawiasz się i witasz mnie szczerym uśmiechem , w tajemniczy sposób zmieniając wszystko wokół.
Twoje słowa nie wiedzieć czemu poruszają mnie , moja bojaźliwosc i zajęcze serce przekraczają wszelkie pojęcie.
Jednak gdy pojawiłeś się przede mną , ujrzałam twarz swego zbawiciela.
Dlaczego to ty sprawiasz , że uśmiechem swym moje serce drży.

,, Wszystko będzie dobrze ''

Mam ochotę wykrzyczeć wszystkie żale oraz troski , chce wreszcie wyrzucić je z siebie .
Starałam się odnaleźć oparcie w kimś , gdy złe myśli głowę zaprzątały mi .
Całe życie przypominało jeden wielki zły sen .
A gdyby tak ten cały mój świat dało zmienić się miłością?
Serce ma wiele drzwi lecz kluczy do nich brak , odnajdźmy je.
Nawet cierpkie spojrzenie przyszłości niezbyt obchodzi mnie od kąt spoglądam w kasztanowe oczy twe .

Życia cel mojego zanieczyścił śnieg.
Prószący wszędzie puch wyblakł , pozostawiając jedynie czerń.
Mógłbyś być moim słońcem , rozświetlać powoli wokół mrok.
Roztapiając go aurą ciepłą swą.
O MIŁOŚCI wymów imię me , twe słowa przywrócą ukojenie duszy mej .
Na tym świecie ludzie nikną , znikają , zastąpieni są....
Zapomniałam lecz pozostaje odtwórcą , gram rolę a świat sceną mą.
Wszyscy są ledwie zakladkowaną ptaszyną , wyglądając dnia odzyskania wolności swej . Okazja możliwości na wyciągnięcie ręki mej , lecz wielkie niebo przygniata mnie
Nie zwieje , nie podoła nikt o wielkiej okrutności twej .