Twórczość, Percepcja

Przychodzisz tak po cichu, za tęskniona. Otulasz w ramiona, wypełniając mnie trwogą i tęsknotą.
Witaj z powrotem moja ukochana Samotności.

ironicznie

zamknij oczy i powiedz że to się nie dzieje
żyj w świecie iluzji i karm nadzieje

Każda myśl jest jak cegła. Każda myśl buduje mnie i staje się spójną jednością ze mną. Bywa, że na solidnym fundamencie z cegieł wyrasta coś wspaniałego, bywa, że powstaje nieład, nie dokończona budowla, bywają historie zdartych paznokci do krwi o niezdatne podłoże.

Rodzimy się się samotni, żyjemy sami i umieramy w samotności. Tylko dzięki miłości i przyjaźni możemy stworzyć iluzje, że nie jesteśmy sami.