Twórczość, Peonia

Niektórzy... boją się samotności... Jednak w niektórych sytuacjach, tylko ona potrafi nam naprawdę pomóc...

Byłam nikim. Kolejną duszą, która musi poznać swój cel. Stałam na drodze, a po obuch stronach były dwa widoki. Miasto i las. Co wybrać? Jaką wędrówkę przemierzyć? Kilka dusz, stojących obok mnie, skierowało się w prawo do miasta, a kilka w lewo. Ja, niezdecydowana, poszłam dalej. Szukać… tylko czego?
Szłam, stąpając ostrożnie po prostej drodze. Jak dziecko, co dopiero uczy się chodzić. Niepewna, pełna pytań. Co dalej? Co lub kogo spotkam? Widziałam koło siebie, tak samo jak ja, niezdecydowane dusze. Niemrawe, nieposiadającego żadnego blasku. Chciałam się do nich uśmiechnąć, podnieść ich na duchu… nie potrafiłam.
Roztaje. Co dalej? Iść w prawo czy w lewo? Niezdecydowanie, tęsknota za domem. Niespodziewanie zostałam sama, czekając na jakiś znak. W szarej sukience, bez wesołych [...]

Myśl i działaj jak wiatr. Bo on najpierw zaczyna wiać, a dopiero potem powoduje skutki. Masz wtedy czas na ucieczkę.

Byli dwaj bracia. Jeden, młodszy, był chory na raka i lekarze mówili, że niewiele mu pozostało dni życia. Drugi zaś był zdrowy jak ryba i ludzie mówili, iż będzie żył sto lat! Młodszy korzystał z życia, wiedząc, że nie wiele mu pozostało. Drugi, siedział w domu, wiedząc, ze ma czas na jakąkolwiek zabawę. Nazajutrz, starszy dostał wylew. Umarł na miejscu. Zaś młodszy, który cieszył się każdą sekundą, żył jeszcze pięćdziesiąt lat. Jaki z tego morał? :)