Twórczość, pauleen

Kolejna jesień, doprowadza rok kolejny do końca. Czwarta jesień, która opadającym liściem zmusza Ją do powrotu, do zanurzenia się we wspomnieniach. A te, choć lat wiele już mają, wciąż świeże. I mimo, że wiele szczegółów zniknęło już z pamięci, to Ona wciąż wraca, bo inaczej już nie umie.
To w ten dzień postanowiła pokonać kilometry, by móc znów zaciągnąć się powietrzem, którym kiedyś oddychała. Pociąg sunął mozolnie, kołami wystukująć rytm serca, ta muzyka była wystarczająca. Wyglądając przez okno, już poznawała drzewa, ulice, gdzieś pędzących ludzi, znów było wielu, jak kiedyś... Nic się nie zmieniło, tylko ona, jakaś taka bardziej milcząca, trochę starsza i z bagażem doświadczeń.
Wychodząc z pociągu odrazu skręciła w prawo, znała to miejsce, mogła iść z zamkniętymi [...]

coś jakby w mgnieniu oka,
gdzieś jakby w nieznanym tłumie,
ktoś jakby bardzo stęskniony,
z kimś jakby mu ukochanym,
tak jakby wymienił spojrzenie,
znów jakby serce przyśpiesza,
i jakby chcą się nawzajem,
lecz jakby już się minęli,
bo jakby znów się nie znają...

Zachłysnęłam się,
zapachem Twojego ciała.

Zatraciłam się,
w kolorze Twoich oczu.

Zapomniałam jedynie,
że nie powinnam...

Zrozumiałam sens,
Twojego odważnego spojrzenia.

Zabrałam szybko,
kilka Twoich uśmiechów.

Zamyśliłam się,
o dotyku Twoich dłoni.

Zostawiłam za sobą,
wszytskie moje obawy.

Zaburzyłam Twój spokój,
w ogóle tego nie żałując.

Chcę Ciebie,
taka ze mnie egoistka.

W pierwszej sekundzie, w oczach Twych widzę,
taflę jeziora.
Pioruny, odbijając się w granacie wody, mkną w moją stronę.
Uderzają z ogromną siłą, rozrywając stare rany.
Ulewa myśli.

Oczy Twe w drugiej sekundzie, to polna droga.
Kłosy zboża, błyszczące w promieniach zachodzącego słońca,
kołysane delikatnym wiatrem.
Ciepłe iskierki, przeznaczone tylko dla mnie.
Stęsknione.

Ta tafla lodu, w sekundzie trzeciej,
znów się nie znamy, tak będzie lepiej.

Żegnaj Przyjacielu

Nie ma nic bardziej wymownego, niż milczenie dwóch, emocjonalnie splecionych w jedno osób, które chcą być sobie bliskie, a których światy już nigdy się nie połączą.

jak podmuch wiatru, pojawiasz się i znikasz.
chcę Cię zatrzymac na dłużej, lecz wciąż mi się wymykasz.

Drogi Przyjacielu,

żyję.
czuję.
oddycham.
jestem.
ciągle.
nic się nie zmieniło.

spytasz dlaczego? dlatego, że moje ciało buntuje się. chce żyć. prze do przodu. a moja głowa i moje serce zatrzymały się w miejscu. dlaczego nic nie może ich ruszyć? jest tyle rzeczy przede mną. tak bardzo się staram. staram się żyć dla ludzi, którzy mnie otaczają. dla tych którzy mnie kochają. lubię z nimi przebywać i lubię się od nich uczyć samej siebie, ta inność jaką mnie otaczają daje mi siłę. już przestałam ich zadręczać moimi problemami. ale ludzie w końcu znikają, a ja zostaję sama. staram się żyć też dla siebie. zapewniam sobie wiele przyjemności, rozpieszczam się, dokarmiam drobnymi rzeczami, jakby miały zalepić pustkę, jakby miały dać mi [...]

Drogi Przyjacielu,

Postanowiłam mówić, na Twoje milczenie, Przyjacielu, odpowiem właśnie słowami. Tak, dwa i pół roku minęło od naszego rozstania. Nie mam pojęcia jak zareagujesz na te słowa, a wierz mi, jest ich wiele. Zwłaszcza tych których nie powiedziałam, a powinnam, bądź chciałam powiedzieć. Zabrakło na nie czasu, kiedy pozostawiłeś mnie bez cienia wątpliwości.

Dziś Wigilia, czas który ludzie spędzają z bliskimi, godzą się z wrogami. Nam nie było to dane, a serce pękło mi na pół, bo nie dostałam od Ciebie wiadomości. Żadnych życzeń. Ani jednego słowa. Mogłam napisać, ale teraz 'Twoja kolej'. Widocznie właśnie tak postanowiłeś, nie myśleć o mnie, nie przejmować się, ale ja myślę. Codziennie. W każdej minucie.

Drogi Przyjacielu, doskonale wiem, że te słowa są [...]

wiesz? Chyba Cię wymyśliłam. Zbudowałam z promieni słońca, z podmuchu wiatru i kropli deszczu. Litery, które w Ciebie wlewam, wypełniają Cię uczuciami. Emocje, które mnie przepełniają, nadają Ci ostrych rys.
Daję Ci możliwość wyboru, abyś mógł być tam gdzie zechcesz.
Jesteś dla mnie rosą o świcie i feerią barw o zachodzie słońca. Jesteś lecącym samolotem i śpiewem ptaka. Znajduję Cię wśród ziarenek piasku na plaży i pomiędzy liśćmi w lesie. Jesteś dla mnie ciepłym czerwcowym deszczem, ale też gwałtowną burzą. Często widzę Cię w uśmiechu dziecka i w kubku gorącej herbaty. Jesteś dla mnie mgłą nad jeziorem i kręgami na wodzie. Jesteś pomiędzy kłosami zbóż na polu i w trzaskach rozżarzonego ogniska.
Jesteś dla mnie tym wszystkim.
Jesteś nieuchwytny.
Jesteś w moim sercu.
Jesteś, a ja w każdej chwili mogę Cię poczuć.

Twoja, Ja.

Kiedy wszystko wokół się zmienia, dowiadujemy się jacy jesteśmy naprawdę. To bardzo ważna i cenna wiedza. Poznajemy nasze prawdziwe pragnienia. W odmętach chaosu odkrywamy prawdę.

Czytaj każde słowo z uwagą,
jakby było dla Ciebie najważniejsze.

Czytaj z rezerwą,
jakby każde było ostatnie.

Czytaj z szacunkiem,
jakby każde przeczytane,
oznaczało jeden oddech mniej dla mnie.

Czytaj z powagą,
bo każde z nich płynie z głębi mojego serca.

Czytaj powoli,
bo każde trzeba zrozumieć.

Czytaj ze zrozumieniem i chłoń całym sobą,
jakbyś nie mógł bez nich żyć.

Czytaj z wyobraźnią,
tak abyś z każdym nadchodzącym mógł mnie poczuć.

Czytaj z tęsknotą,
łaknąc ich więcej.

Czytaj z miłością,
bo nią dla Ciebie jestem.