Twórczość, paski

Drogi Przyjacielu!

Dziękuję serdecznie za Twój list. Spaliłem go z przyjemnością. Przeminął na dobre w mgnieniu oka, niczym prawdziwa rozmowa. Przyznam, że wahałem się. Brak mi jeszcze Twojej odwagi. U mnie bez zmian. Wciąż nie wiem, co robię z życiem. Jestem potwornie zmęczony. I trwam w naiwnej nadziei, że kiedyś będzie lepiej.

Spoczywaj w pokoju,
p.

Gdy niczym nie może wypełnić się umysł
Gdy cisza w tle wszystkie dźwięki tłumi
Gdy rozmów wszelkie echo schnie
Już żadna myśl nie dręczy mnie

Dni stają się ukrycia przegraną próbą
Bezcelowej pustki pod skórą grubą
Gdzie nic nie zapuszcza korzeni, nic nie rośnie
Pewnego dnia budzę się i wszystko jest proste

Gdy inni idą, robię małe kroki
Wydaję dźwięki, gdy inni mówią
Na twarzy została iluzja uśmiechu
Głęboko w środku - nie czuję nic

-Dlaczego się nie ożenisz?
-A kto chciałby mnie utrzymywać?
-Dlaczego ktoś miałby Cię utrzymywać?
-Czyli to ja mam kogoś utrzymywać?
-Nie, nikt nie musi nikogo utrzymywać...
-To po co się żenić, skoro nikt nie korzysta?

że miłość to organiczna chemia
nie obchodzi mnie wcale teraz
dlaczego przy muzyce mam dreszcze
tego też mi nie mów jeszcze

i nie opowiadaj w nocy o tym
że gdy wodór zmienia się w hel
oglądam blask z niebieskich sfer

a receptory w mojej skórze
pozwalają wykryć wilgoć
po pięknej burzy
która powstaje, gdy dwa fronty...

już mnie to nie obchodzi
bo rzeczy prostszych pragnę
znajomą melodię usłyszeć
podziwiać nocne niebo
mokre źdźbła trawy poczuć
pod bosymi stopami
znów pokochać cały świat
i znów czuć się kochany

Najlepszy skrytobójca w królestwie został wynajęty do zabicia księżniczki. Będąc już w jej komnacie, oczarowany niezwykłą urodą przyszłej ofiary, zrezygnował. Udał się do króla, by wyjaśnić swoją - niezauważoną dotąd - obecność i prosić o rękę jego córki, oferując w zamian zlikwidowanie wszystkich wrogów, którzy stanowili realne zagrożenie dla dynastii. Król wiedział, że człowiek ten był do tego zdolny. Nakazał skrócić go o głowę, ponieważ był mądrym królem.

-Co robisz?
-Piję drinka.
-Kawa z wódką to nie drink.
-Kawałek drewna na którym siedzę to nie wygodny fotel. Rozpadające się ściany, które mnie otaczają, to nie dom. Uczucie, którym wzajemnie darzymy się z żoną, to nie miłość. Powtarzające się czynności, które wykonuję z przyzwyczajenia, to nie życie. Ale to wszystko co mam. Co mi zostało z wielkich marzeń i planów.
-Jesteś młody, nadal możesz je zrealizować.
-Być może. Ale piję drinka.