Twórczość, 13p

*wiesz z czasów twórczości w gimnazjum , akurat pasujący

Widzisz ten skrawek mapy?
Granice zaznaczone krwią?
To Polska, moja ojczyzna.
Przez Boga cierpieniem naznaczona.
Kraj nieludzkich czynów.
Kraj bólu.
Kraj męki.
Pełny ludu ciepiącym niedolę.
Ale lud najdzielniejszy na świecie.
Co za nic ma złoto,rubiny.
Dla niego ważne są czyny...słowa.
Ludzie walczą o wolność ojczyzny.
Bo kochają tą matkę ich rodów.
Przy tym modlą się oni do Boga.
Aby łaski im swych ofiarował.
Biały orzeł sie wzniósł na wyżyny.
Potem spadł w te głębokie doliny.
Głosił ludziom po świecie ,że
na mapie Polską znajdziecie.
Kraj co cierpiał tak wiele,iż
politował się nad nim Bóg w niebie.
Rzekł:Moje dzieci wolność otrzymają
a w zamian miłość oddają.
Od tej pory jak wiecie
Nie mineło stulecie.
Polska wolność zdobyła.
Ciepienia sie pozbywała.

otwieram oczy
zaczynam życie
powiecie łatwe
jestescie w błędzie

gdy czuje pewnosc
świat budzi mnie
i placze rzewnie

czasami wrzasnę
słyszę swój krzyk
lecz nikt i tak
nie widzi mnie

ten świat
jest bezwzględny
dusza ma prawie
swój kres

uśmiecham się
ale szczęscie nie wypełnia mnie
i wnet odczuwam
czuję że
coś powoli nikinie

blaknąc sprawia cierpienie
mimo tego
ból wciąz trwa

przyglądam się światu
srebrą ma poświątę
nie dostrzegam duszy

włosy moje rozwiewa wiatr
dusze srebrną mam
chowa się
w mym sercu

jeszcze chwilę trwa

Jeśli mogłabym
zanieść swe życzenie do gwiazd,
poprosiłabym by świeciły
prosto na mnie

Aby każda myśl
nie bratała się cieniem
zachowując sens
wolność i pragnienie

Złote miasto błyszczy
od ekranów
sztucznych łez
lecz to nie jest życie

W niebo wznieść się chce

Jeśli moglabym
zanieść swe życzenie do gwiazd,
poprosiłabym zachowajcie uśmiech ludzki
na zawsze

klade się i zasypiam
nie
tylko kłade
wicher po duczy pomyka
naprawdę
nie kłamię
w senności mojej
bezsenność-udreka
jedynie serce łomocze
i na tą noc nie czeka
wstaję
znów zalegam
o puchowe czeluści
uciszcie me wnętrzoności
bo nigdy
nie usną

mocny umysł
słaba dusza
płacz i lament
serce - skała

gdyby było
ale nie jest
miękki puch
prawie aniele

mózg pracuje
oczy świecą
myśli krążą
brak pośpiechu

jednak woda
woda kapie
drąży dziury
i twarz miażdży

rozum wie
wnętrzności nie
dramat
powódź

dobrze chce
lecz walka trwa
umysł -dusza
w środku Ja

-Kochasz mnie?-spytała.
-Kocham.-odpowiedział.
-Co byś więc dla mnie zrobił?
-Mógłbym umrzeć.-oparł spokojnie.
-Kłamiesz.-rzuciła.On zamilkł.
-Gdybyś mnie kochał nigdy byś mnie nie opuścił.

Życie jest jak chińska porcelana,taka cenna i delikatna może rozbić się zaraz na drugi dzień po jej kupieniu.

Człowiek nigdy nie zazna prawdziwej wolności jeśli nie otworzy swego serca na wszelkie dobro.Zamknięte serce to oznaka zniewolenia.Dlatego w dzisiejszych czasach połowa ludzi to niewolnicy.

-Dlaczego ludzie ciągle gdzieś gonią?
-Szukają szczęścia ale nie wiedzą,że ono stoi obok.