Twórczość, onemofo

W nocy jesteśmy nadzy
Ubrani tylko w uczucia
A wraz ze świtem
Pojawia się maska
Fałszywych emocji
Spełniających oczekiwania
Niespełnionych ludzi

Życie obdarza każdego z nas rzadkimi chwilami czystego szczęścia. Czasami trwa ono kilka dni lub tygodni, czasami kilka lat. Zależy, co jest nam pisane. Pamięć o tych chwilach nie opuszcza nas nigdy, przeistaczając się w krainę wspomnień, do której daremnie usiłujemy przez całe życie powrócić.

Rozpadam się,
kawałek po kawałku
Niedługo już nic nie zostanie
I nikt mnie nie pozbiera
Bo łatwo jest upaść,
ale wstać już trochę gorzej
Potrzeba
nadziei,
celu,
jakiegoś punktu odniesienia,
czegokolwiek
Nie mówię tu już o miłości,
chyba przestałam w nią wierzyć
Dziś już nic nie jest prawdziwe,
ja też nie
Już prawie mnie nie ma
Znikam
Już nic mnie tu nie trzyma.

Nie chcę żyć
Wolę śnić
Tam jesteś Ty
Jesteśmy MY
Idealny świat
a w nim tylko MY
Na zawsze.

Jak się masz pytają,
lecz odpowiedzi znać zamiaru nie mają.
Więc kłamię,
przecież nawet się nie poznają.

Idź prosto przed siebie
Nie zbaczaj wstecz
W końcu cie znajdę
Na plaży,
przy oceanie moich łez
Spojrzysz mi w oczu
i dowiesz się
To do mnie szedłeś
Odnalazłam cię

Czasami smutku pełne są oczy
Nikt nie jest szczęśliwy
Nikt nie ma powodu
Umiera nadzieja
Nie zaznasz spokoju
Póki nie znajdziesz
Właściwego sposobu
I tak mija kolejna godzina
Marnego losu
Kolejna noc płaczu
Kolejny dzień męki
Nie zaznasz spokoju
Cierpienie to cel nasz
Istnienie nasze
Nie umiesz żyć tak,
Ani inaczej
Nie wiesz co czujesz,
Jak się tłumaczyć
Choć to jedyne,
co dobrze potrafisz
Łzy wszędzie
Pełne rozpaczy
Czasami smutku pełne jest życie
Dosyć już tego
Przyszedł czas wreszcie
By uśmiech na twarzy
Tak tej pełnej rozpaczy
Zagościł wreszcie
Udawał szczęście
Znów ich okłamię

Umieramy powoli i samotnie,
Każdego dnia jakaś cząstka nas odchodzi w niepamięć.
Cierpienie zabija nas i nie pozwala żyć zwyczajnie,
Tylko istniejemy czekając na lepsze jutro.
Tak, to my sami niszczymy siebie najbardziej.