Twórczość, oh.suck

Dookoła ciemno, a ja siedzę samotnie w parku. Patrzę na zegarek- 11:11. ale już nie wierzę, że nadal myślisz...

nawet nie wiesz jak ciężkie są dla mnie rozmowy z Tobą... nie dlatego, że mam uraz i wciąż jestem zła. po prostu, kiedy rozmawiamy zdaję sobie sprawę z tego jak bardzo Cię kocham. i wtedy nasuwa się myśl, że nie mam co do Ciebie tych praw co kiedyś. nie mogę bezkarnie się przytulić i powiedzieć jak jest, może już nigdy nie będę ich miała. i wiesz co? w tym momencie kocham Cię jeszcze bardziej...

Zrozumiałam, że jeśli to co jest między nami jest tym silnym uczuciem to życie potoczy się tak, że jeszcze staniemy przed sobą i przeżyjemy je razem. Jeśli natomiast tak nie jest, zakochamy się ponownie, a to co nas łączyło będzie tylko pięknym elementem naszej przeszłości, który będziemy wspominać z uśmiechem.

i kiedy chciałam wrócić uświadomiłeś mi, że jesteś w stanie zrobić dla mnie wszystko, ale nie pokochać na nowo

milion myśli na minutę, tysiące wątpliwości. czy coś się zmieni? takpytanie tylko: na lepsze czy gorsze?

szczęście przyjaciela znaczy często więcej niż nasze własne, to powód zapomnienia o własnych niepowodzeniach

Najgorsza jest myśl, że przede mną jeszcze wiele lat życia. Życia, w którym miało by Cię nie być. Przez te wszystkie lata, ani jeden dzień nie byłby taki jak kiedyś. Miałbyś być, my mielibyśmy być tylko wspomnieniem. I wiesz co? nie dopuszczę do tego,

Chcę, żebyś wiedział, że niezależnie od wszystkiego ja będę. Kiedy zostaniesz sam, wszyscy będą przeciwko Tobie, kiedy pomyślisz, że nikomu nie zależy i nic nie będzie szło po Twojej myśli ja będę. Gdybyś potrzebował rozmowy, milczenia, pomocy ja zawsze będę .

pamiętasz jak rozmawialiśmy codziennie? jak patrzyliśmy na siebie nawzajem i uśmiechaliśmy? byliśmy tylko my, a wszystko inne było bez znaczenia. co się z tym stało? co stało się z nami...?

to, że potrafię już zasnąć bez Twojego dobranoc, nie zmienia faktu, że teraz pragnę go jeszcze bardziej...