Twórczość, Nowicjusz

Stoję gdzieś... Na uboczu.
Od tłumu
Od zgiełku,
I hałasów,
Z dala...

W jednej ręce kartka
W drugiej... Tylko cisza.
Na głowie kaptur, a pod nim.
Jedynie myśli.
Cały ich ogrom...

Dziś słów nie napisze dłoń.
Dziś, nikt nie pocałuje w skroń.
Dziś...
Dziś autorem będą one.
Cała ich gromada.
Rzewnym marszem powędrują.
By nową definicję,
Słowie przyjaźń,
Nadać..

Po raz kolejny...
Jesień daje się we znaki.
Spływa słoną kroplą.
Deszczu.
Po nie-rozśmieszonej
Twarzy...

Przychodzi taki moment
W którym chciałbyś, żeby to się skończyło.
Lecz zaciskasz zęby, gdy uświadamiasz sobie
Że do końca jeszcze daleko...

z pamiętnika pewnego biegacza.

Wszystko wokół... Szarością owiane.
Szare ulice i samochody... Szare.
Szare bloki i... Ludzie- Szarzy.
Szarzy bandyci. Z gnatami szarymi.
Szarzy biznesmeni. Z dłońmi ubranymi w teczkę... Szarą.
Szare twarze z... Szarym uśmiechem.
Szary rower, a na nim... Ja- równie szary.
Szare też są. Oczy moje.
W głębokim spojrzeniu...

Kolorowym...

Spadło Słońce.
Zawył wilk.
Człowiek po raz kolejny.

Upadł.

Piękna burza
W szarym, nieporadnym świecie
Piorun błyska,
Na ciemnokrwistym niebie.

Kropla spada,
W szalonym obłędzie.
Obłok opada,
Oplatając zimną ziemię.

Serce wciąż łka,
Dygocąc w odmęcie.
Usta całują,
Przeszyte strachem powietrze.

Palce dotykają,
Niebieskie sklepienie.
Duszę przeszywają,
Szminek, gorące czerwienie.

Oczy już nie patrzą.
Za szczęścia sensem.
Czekają
Na cud, podpisany moim adresem.

Teraz dopiero,
Tak naprawdę odkryłem,
Na oczy przejrzałem.
Jaki skarb straciłem...
Jakim idiotą, byłem...
Jak obojętnie spoglądałem,
Bo myślałem, że wszystko ok.
Jak boleśnie,
Wprowadzałem sztylet coraz dalej.

czemu to zrobiłem?
Skoro byłaś dla mnie wszystkim
Czemu tak wyszło?
Skoro chciałem swe życie z Tobą przeżyć.
Czemu tak się skończyło?
Skoro wszystko układało się,
Magicznie...

Elementy, naszej miłości,
Idealnie ułożone,
Beż żadnego zagłębienia
Skazy żadnej.
Byliśmy całością.
Ja i Ty.
Razem.
My.

Ty byłaś moim światem,
Ja dla Ciebie byłem wszystkim.
Ciągle jedno pytanie,
Powtarzające się na okrągło.
Czemu?!

Czemu?
Skoro było tak wspaniale.
Czemu?
Skoro było nam to dane
Czemu?
Skoro przeznaczenie
W splecionych rękach trzymaliśmy...

W sierpniowym wietrze
Wtuleni w siebie...
Kiedy to było?

Jeszcze tak niedawno
Trzymałem Cię za rękę,
Obejmowałem z miłością,
Próbowałem spojrzeć w oczy...
Byliśmy tylko my,
Nasza miłość,
Nasza magia...

Nadal, gdzieś za mgłą
Widzę Twoją Twarz,
Jak zazwyczaj, zamyśloną.
Trzymam rękę na szybie,
Wyobrażając sobie Twoją,
Po drugiej stronie lustra.

Nareszcie zrozumiałem,
Czemu taką pustkę odczuwałem...

Czuję, jak wciąż trzymasz moje serce
W swoich delikatnych dłoniach.
Jak płaczesz weń,
Po nieprzespanych nocach...

Czujesz, jak przytulam Twoje serce.
Jak powtarzam doń po nocach
"Nie odchodź...
Proszę...
Zostań..."

Czuję, jak kładąc dłoń na szybie,
Za oknem, po drugiej stronie.
Wciąż do szkła, przyciśnięta jest Twoja...

Czujesz, jak wieczorami, co dnia
Usypiam...
W snach, przyciągając Cię do siebie...

Zagubiony wciąż.
W Jesiennej burzy,
Jej nieśmiałych spojrzeń...
Trzymam kciuki mocno zaciśnięte.
Licząc, że kiedyś znów dorosnę,
Do ujrzenia oblicza.
Tej przepięknej
Jesiennej...
Burzy...

M~

Zgubienie się w Jej oczach sprawiło,
Że nie mam więcej zamiaru
Odnaleźć się w oczach innej...

Szkoda, że człowiek nieraz budzi się tak późno.
Potem zamiast budzić się z namiętnością.
Budzi się w ramionach z ciszą.