Twórczość, nikasia

Chciałabym Ci tyle powiedzieć, o tyle zapytać...ale boje się, że odejdziesz. Zostawisz po sobie tylko wspomnienia i kolejną rysę na moim sercu

W ciemności i ciszy staram się odnaleźć siebie. Tylko w nocy, gdy nie słychać głosów innych słyszę szept mojego serca.

Dlaczego nie istnieje przycisk Delete dla niechcianych uczuć i myśli? Może z nim życie byłoby trochę prostsze....A może wtedy zgubilibyśmy samych siebie?

Minęło tyle czasu, ty ruszyłeś naprzód. Myślałam, że ja też już to zrobiłam. Tylko dzisiaj, gdy spojrzałam na Twoje zdjęcie uświadomiłam sobie, że wciąż jesteś w moim sercu...choć tak bardzo chcę o Tobie zapomnieć...

Każdego dnia wstajemy z łóżka z myślą o podboju świata. To młodość daje nam tą siłę. Myślimy, że jesteśmy niezniszczalni. Dopóki nie wydarzy się coś co uświadomi nam, że życie jest kruche jak szkło...

Niektórzy mówią, że czas leczy rany. Inni, że po prostu przyzwyczaja nas do bólu. Ale co zrobić gdy pomimo upływu czasu rany dalej bolą,a my nadal nie potrafimy się przyzwyczaić?

W księdze każdego człowieka jest wiele pustych stron do zapisania...Jednak nawet myśląc o nich trudno jest zapomnieć o tych, na których atrament mieszał się ze łzami...

Tak bardzo się boję...boję się jutra, boję się spotkania Ciebie, boję się tego, że nie zapomnę...
Chciałabym by na mej drodze stanął ktoś, dzięki komu przestałabym się bać...