Twórczość, NieWiemKto

Przynajmniej wiem, że Ty wiesz. Nie bycie obdarowywanym Twoim uczuciem to wcale nie jest kara. To nowe doświadczenie.

Teraz pozostał tylko żal i wściekłość, że tak to się skończyło. W głębi jednak mam nadzieję, że to jeszcze nie koniec.

- Jesteś okropna.. odejdź, proszę..- wyszeptała , nieśmiało spoglądając w lustrzane odbicie.

- Ty jesteś dziecko czy kobieta?

- Dziecko - odpowiedziała spuszczając głowę.

- Pali fajki, pije piwo, wódke z gwinta, a tu twierdzi, że jest z dzieckiem! - krzyknął z oburzeniem.

Podniosła głowę i spojrzała się na niego swoimi wielkimi, niebieskimi oczyma i przemówiła:

- Moje serce to serce zagubionego dziecka, które garnie do każdej osoby, która choć trochę zwróciła na nie uwagę, obdarzyła uśmiechem i ciepłym pocałunkiem. Nieważne, że nałogami radzę sobie ze stratą tych osób. Jestem dzieckiem, które potrzebuje miłości i nie potrafi być obojętnym.. - urwała. Wpatrywała się w niego , próbując uchwycić jego wzrok. Gdy już się to udało, wstała i odeszła, a jej oczy stały się wilgotne.