Twórczość, Niepoprawny Romantyk

Ból jest jedynym uczuciem, które nie dopuszcza intymności. Można dzielić z kimś szczęście, można dzielić przyjemność, smutek, gniew zazdrość, można dzielić miłość, można nawet dzielić wstyd - ale z nikim nie można dzielić bólu. Ból jest dyscypliną samotności i drogą do wnętrza duszy.

Czekam tylko na tą chwilę, gdy wpadniesz na mnie przypadkiem, spojrzysz mi w oczy i zrozumiesz, że mnie kochasz.

Co to jest w moich oczach, kawałek ułamanego szkła?
Czy to czas, kiedy powinienem być na kolanach przed Tobą?

Nieposłuszna i nieuchwytna, płynie cicha, cicha muzyka. Ona gra dla Ciebie. Przecinają się, splatają się linie na granicy dwóch światów. Miłości swojej nie chcę spłoszyć. Nie popędzaj mnie, po prostu bądź ze mną. Na zmęczonych strunach duszy, cicho drży melodia miłości.

Ty pilnuj moich snów i przychodź kiedy chcesz
Te chwile z moich dni do jednej dłoni zbierz
I nie pocieszaj mnie i tak tu będę stał
Bo nie ma we mnie nic i nic nie jestem wart

Bo czasem trzeba się uśmiechnąć. Tak mimo wszystko, spróbować na nowo żyć. Przestać żyć w klatce zbudowanej z mieszanki wspomnień i niespełnionych marzeń. Dać z siebie wszystko. Dla siebie i tych, którzy naszego uśmiechu są warci.

Jeśli chcesz być przy niej, to bądź odważniejszy. Jeśli w Twoim sercu jest światło, powiedz jej o tym. Nazwij ją nie lękając się Swoją Królewną. Jeśli kochasz, obowiązkowo powiedz jej o tym. Podaruj jej misia, tak by nie zmieścił się w drzwi. Nie okłamuj nawet pierwszego kwietnia. Zaskakuj ją – wyróżniaj się w tłumie. Weź kartkę i napisz do niej list, napisz piórem, a nie mail'a. Wyślij do niej – budząc w niej zaciekawienie. Zaśpiewaj dla niej piosenkę, żeby słyszała cała okolica i nie ważne, że nigdy nie stałeś na scenie, zaśpiewaj mimo to, Ona doceni. Żeby ją zdobyć, nie trzeba być utalentowanym, wystarczy być po prostu sobą.

Zbyt często gasną gwiazdy, spadają z nieba – wszystko ma swój koniec. Zbyt szybko, gasną tak blisko. Wydaje się – marzenie, no znowu tylko pustka. Różne losy, różni ludzie, zabawy bez zasad i co będzie dalej? Ból i obraza, i serce zalane cierpieniem bez końca.
No nie ma nic silniejszego od miłości. Ona jest światłem w oddali, Ona przejdzie przez ogień i lód. Ona zawsze za sobą prowadzi i tylko Ona jedyna może nas uratować, wszystko wyjaśnić i wszystko przebaczyć. Przychodzimy na ten świat, tylko po to by KOCHAĆ.

Zniósłbym setki razy ból, nie zamarzłbym gdyby wokół było pełno śniegu, sól byłaby dla mnie słodka, jeśli tylko byłabyś przy mnie wieki. Nie miałbym złych snów, nie chorowałbym przez tęsknotę, tylko czekałbym na Ciebie w domu, jakbyś była słońcem wschodzącym o poranku.