Twórczość, Niebieski_

ciekawość dnia
otwartego Tobą pocałunku
zatrzymuje mój umysł

dalej zwaną
szaloną z miłości
obszernością uskrzydlenia

( ... ) dusza bez umysłu
zielone sosny
w ciele bez serca
znam Cię jak książkę

tęsknię za każdą tą częścią

będzie łatwiej
fragment stóp zmienić
zabraknie

siebie otarcie
tracę niesłychanych wrażeń
zabraknie snów

zbieram świat
fragmenty słów
nie będzie łatwiej

napełnij mnie,
gdy moja szklanka będzie pusta
lepszą wersją
perfekcyjnych cech
spróbuj zobaczyć
sekret ust uwięzionych w zarysie
nie czekaj
wiem, że zawsze to zrobisz
zbyt perfekcyjnie
zaaranżowane zaangażowanie
skrywasz
- only you

słychać cichy ton
rozedrgany -
myślą dawną pobudzony
i w rozmowie
rozpoznany -
powraca ten odgłos
zapomniany -

barwą swą przypomniał
czyjąś postać ważną
w słowie,które stworzył
chce pozostać -

układa się w liryczny ton
w całe wersy
w zdania,strofy
z rozgadania wiersz

w nim przeżycia
wyłaniają się
z ukrycia

w przypływie
- wzruszenie
w odpływie
- oddalenie

giną w gwarze świata
niewzruszeni

zagubiony bez ciebie
przy tobie zgubiony
nie mów prawdy mi

w furii odwracam się
zrywam cienką nić
prawda każe mnie

by być
potrzebuję ciebie
dowód łaski

wewnątrz jesteś czymś więcej niż głosem
ukaż swoją twarz
co mówisz

jesteś więcej niż światło wewnątrz mnie
słońcem nocy
przynajmniej dziś

trzymasz mnie tak
jeszcze bliżej
bólu

bólu,który powodujesz
nie mów już nic

potrzebuję kogoś, kto będzie mnie kontrolował
tonę
iluzja wiąże
trudno jest iść, gdy nie umiem nawet pełzać
skromność
nie umiem biegać
a co dopiero latać

tonę obojętnie
oddech płytki
staczam się szybciej
potrzebuję Kogoś kto będzie mnie kochał

Ona odeszła,
nie istnieje.

wiem
jesteś gdzieś
czekałem na znak
długo
nagle przeszłaś obok
został zapach
dłonie zaciśnięte
oczy rozwarte nadzieją

potrzebna Jesteś jak tlen

stęskniony umysł
oczy
usta
sięgam po twoje listy niebieskie -
uciekam - czytając
błądzę myślami
wspominam
rozszarpany

sentymentalne daty
jak dobrze,że te kartki
twym zapachem
zapisane

czytam
dziękując,że je mam

zapomniane spojrzenia
starte słowa
niewidoczne gesty
czasem czyjeś podobne
zabierają spokój
burza ciszę
- są natrętne
płyną w zwolnionym
tempie
trwają
dają nadzieję

- kłamią

nie widziałem jej - twarzy
jeszcze jej nie znam
czuję nieuchwytny oddech
spragniony

- tęsknię

dziewczyna - błękitna - rozciąga biodra wzdłuż płotu
jaskrawe światło słońca przeczesuje - rude pasma włosów
sztachety pieszczą - nagość przedziwną
dziewczyna - giętko wygięta,napięta - roztapia się w świetlistości
tonie w wodnej namiętności
jak samotna struga deszczu wśród posuchy i pyłu - obcuje dziko
najrealniejsza niż kiedykolwiek
elektryzująca

sam żywioł

gwałtownie
dlaczego tak?
nie potrzebuję wiele
odpędzasz mnie od siebie
jedna kropla krwi
wystarczy
wieczne życie
- przecież Ty również
za taką samą cenę
chcesz oddychać

metastases