Twórczość, NeCrOtOn

Na moment. Przydałoby się nam zobaczyć własne odbicia w lustrach. Przecież przed nimi zawsze przybieramy najpiękniejsze pozy. I żeby zastępowały one oczodołom oczy. Wtedy, defekowalibyśmy się jedynie w toaletach i, opluwając innych, spluwali na własne twarze. Uderzywszy, tonęlibyśmy we łzach naszych ofiar. A czyniąc im dobro, kąpali się w swoich czułostkowych poświatach, zawieszonych między drgającymi powiekami. Być może szkło zobligowałoby ślepych do wyjęcia belek, a widzących zbyt wiele – do przymrużenia oczu.

Poczulibyśmy, że nasza część ukrywa się w innej osobie. Choć przez moment.

Naprawdę sądzisz, że jesteś dziś samotny? Ja nie obchodzę walentynek, dnia matki, dnia ojca, dnia babci, dnia dziadka, urodzin, imienin, sylwestra, ani wigilii. Tak właśnie, kiedy moi współlokatorzy wyjeżdżają na święta do domów, ja mówię, że pojadę dzień po nich. Tak naprawdę cały czas jestem w mieszkaniu.

Z każdego z tych świąt robię sobie 1 listopada.

Każdy jest taki sam a jednak inny. Mądry może być brzydki a głupi ładny, głupi i brzydki, bądź ładny i mądry. Czy to piękne? Czy piękne jest to, że jeśli ktoś urodzi się brzydkim i genetycznie głupim człowiekiem, to jest stracony? Czy piękne jest to, że jeśli nawet nabędzie inteligencję, bo się zaweźmie, to będzie przeciętniakiem? I czy piękne jest to, że będąc przeciętniakiem będzie na tyle inteligentny, by wdać się w refleksję o swej głupocie będąc zerem? Pamiętajcie inteligenci... nie odrzucajcie ludzi niezdolnych, nie szydźcie z nas przeciętniaków, to nie nasza wina, że tacy się urodziliśmy i żyliśmy w nieinteligentnym, niektórzy w patologicznym wręcz środowisku.To nie jest program w polsacie, w którym nadają reportaż o siostrze wychowującej czwórkę swojego rodzeństwa, gdzie każde z tego rodzeństwa jeszcze jest kimś w życiu- to przypadek jeden na tysiąc, o reszcie nikt nie mówi. Nie dokonujcie selekcji, niech dokona się sama- fakt, że jesteście zdolniejsi nie daje wam Bożej władzy.

Chore dzieci kształtują chorzy rodzice tworzący chore zasady, które stworzyli ich chorzy rodzice, żyjący w chorych czasach w których panowały chore zasady przez co rodziły się chore dzieci.

Są ci, którzy nie zasługują na miłość bo mają brzydki ryj i ci, co na nią nie zasługują, bo mają brzydki ryj.

Samotność może brać się także z faktu, że ludzi, którzy chcą być przy Tobie uważasz za niegodnych.