Miłość ma tyle form i znaczeń, ile chcemy jej nadać. A najważniejsze to zobowiązanie i odpowiedzialność dwóch serc wobec siebie. A oczy warto przysłonić rzęsami i bez cienia wątpliwości wypuścić to piękno z klatki piersiowej :))
Jeszcze kilka wersów i wierszem popatrzysz :))

Nie ma takiego czegoś jak strach przed miłością. Tego nie można zatrzymać! Albo się zakochujesz i kochasz, albo nic nie drgnęło. Można bać się związku, zbliżenia, ale nie miłości :))

Tak, zwłaszcza u tych z tzw przeszłością. Wszystkie lęki rozrywają trzewia. Miłość pociąga, wszak jest pięknem samym w sobie...
Ale jak oszukać rozum, silniejszy niż serce...

Zamykać oczy pocałunkiem i zdobywać serce, tak w ciemno... ;}

Ja się jednak trochę boję miłości.

... czasem zbyt piękne, by podejrzewać je o kłamstwo i chęć zranienia... a miłoci nigdy się nie bałem, może dlatego zawsze te trudne mnie spotykały...
😞

Strach ubiera SZATY
MIŁOŚĆ je zrzuca...
z zamkniętymi OCZYMA...
(^_-)

Jeśli piękne oczy,
to strach tym większy, żeby takich nie zranić :)