( ... ) i do " diabła * " niech płonie
- zapolował i dostał to co chciał
bez oporu
szepnął anioł ( ... )

Ty to potrafisz namieszać :)

Jeden szept
i diabeł jakby ' uziemiony' :)

Ciemność oddała duszę jasności.

Alegoria dobra i zła w kontekście miłości ?
Diabeł jest na straconej pozycji.
Jeśli oddał serce - poległ, przegrał. Z perspektywy anioła
- wygrał, został niejako uratowany :-)
Poniekąd przekora w pierwszym wersie - anioł oddaje pole, niebo???? diabłowi :-)

Meron. Jesteś niemożliwy!
Pozdrawiam.

Zapłonęły gwiazdy zdziwione determinacją, ale nie wiem czyją
:)

I anioł zrzucił skrzydła :)
Żeby nie spłonęły, oczywiście :)

Przyznam, że treść nieco zagadkowa ale i ciekawa, bo wielowątkowa. I to w różne strony.
Anioły są miłością, więc nie mogą odrzucić nawet samego diabła. Czy mogą obdarzyć diabła miłością? Mogą.
Niebo. Nie może płonąć ot tak, jeśli płonie, będzie to diabelski dar, czyli diabeł podpalił niebo rewanżując się uczuciem :)
Może dać ogień, ale nie grzech.
I tu przyznam rację Grzegorzowi.

To taki mój pozytywny odbiór.

Piękna i błyskotliwa metafora :)

Diabeł nie jest wolny od namiętności. Przecież kusi.
Odrobina miłości mu nie zaszkodzi, albo nawet nawróci :)

Anioły zawsze mają przewagę nad diabłami... ;}
Serce diabła tak bardzo płonie...?

... ;}

Mistrz.