Twórczość, My Angel

Dziadku...
Ciągle widzę Cię spacerującego po ogrodzie w ciepłe dni. Ciągle widzę Cię siedzącego na ławce przed domem i ten uśmiech gdy widziałeś jak ide do Ciebie aby się z Tobą przywitać. Ciągle widzę Cię wśród zwierząt, tak bardzo je kochałeś, a tym samym sprawiałeś mi tym wielką radość.
Odszedłeś. A ja czuję Twoją obecność. Nadal jesteś ze mną, jesteś przy mnie.

P.S. Zawszę będę za Tobą tęsknić.

Twoja wnuczka.

Zatrzymała się na chwilę. Spojrzała w gwiazdy, lecz jego już w nich nie było, a to był znak, że odszedł na zawsze.

Może nie byłam idealna, może miałam swoje wady, których nie lubiłeś i dlatego nam nie wyszło, ale chyba jednak Cię czymś zaciekawiłam skoro się mną zainteresowałeś.

Wolałabym abyś umarł, nie istniał. Wołałabym żyć ze świadomością, że Cię nie ma, że patrzysz na mnie z góry niż to jak jest obecnie. Że żyjesz, istniejesz lecz beze mnie.

Wstanę. Zrobię ulubioną herbatę. Popatrzę przez okno. Chmury będą leniwie płynąć po niebie. Zapatrzę się na reszte dnia. Wiem, że w którymś momencie Ty też spojrzysz w niebo. To samo płynące niebo.

Chłopak bez uczuć, egoistyczny i lubiący przyprawiać o ból, ale jej imię zapamięta, ją zapamięta, tą wysoką, szczupłą szatynkę o brąz oczach, która się w nim zakochała mimo, że nie był tego wart. Zapamięta jej imię, ją zapamięta i zatęskni w końcu zatęskni i będzie żałował... kiedyś na pewno.

Im częściej czuję zapach wiosny, tym bardziej za nim Tęsknie.

20.05.2010r.