chcesz biegnąć ścieżką życia, chcesz zamknąć swe oczy,
lecz w głębi serca czujesz, że z tej ścieżki zboczysz ...

gdy wypadniesz za burtę płynąc życia okrętem
zginiesz przez swą nadzieję że ktoś poda ci rękę

Siłą wytargane choć jedno piękne wspomnienie,
Wprawia mnie w stan smutku, przenikające cierpienie
Siedząc tak w bezczynności, oglądając swe życie z góry
Odczuwam to przemijanie, nastaje okres ponury
Nie umarłem wprawdzie, lecz życia nie widać mojego
Skończyłem w nim jakiś rozdział, ale nie zacząłem kolejnego
Ten stan nieistnienia nie polega jednak na zabawie
Musze się dobrze przygotować, zanim na nowo się przedstawię .....

nie czuje dziś miłości, nie czuję by mnie śledziła,
tak bardzo za nią tęsknie, choć wiem że mnie skrzywdziła ...