Twórczość, Mentos

Na początku byłem pewien, że urodziłem się tylko po to, aby umrzeć. Z czasem doszedłem do wnisku, że kochać też mogę. Po chwili jednak okazało się, że mnie nikt nie pokocha. Może to i lepiej, pójdę sobie na margines i nie będę nikomu przeszkadzał. Tak, tak jest dobrze.

Jak się czuję? Wbij sobie nóż w serce, ale tak, byś mogła jeszcze poczuć upadek z dziesiątego piętra. Przeżyj, wstań, a jak Cię wtedy rozstrzelają to się dowiesz.

Spójrz, dla Ciebie trzymam Księżyc w stawie. A jutro, jutro przyniosę Ci w kieszeni Słońce i co tylko będziesz chciała. Pytasz, co za to masz mi ofiarować? Życz mi dobrej nocy, życz abym poszybował gdzieś...

Pozdrawiam twórczych, których "myśli" koło rozumu nie stały, pozdrawiam usuwających cyniczną krytykę - jedyną, na którą zasługują.

Skończcie bredzić, wszystkich błagam.

Kule swoje Amor posłał
W moim kierunku z karabinu
Może w końcu dość czekania
Nic mnie nie trafia

Wyrwałem mu z ręki pistolet
I przyłożyłem do swej skroni
Oczy zamykam, spust naciskam
Pusty magazynek

Zrozpaczony Amor westchnął
Złapał za nóż i pchnął przed siebie
Po czym do obu nas dotarło
Dawno już umarłem