Twórczość, martwy za życia

Chcę.
Chcę Ciebie.
Chcę Ciebie, lecz nie chcę Cię.
Chcę jednocześnie nie chcąc.
Proszę pomóż mi się zdecydować, bo stoję na rozstaju dróg.
Tutaj nie ma drogowskazów.

O drugiej nad ranem świat jest nieco przyjemniejszy, nikt ci nie przeszkadza, idąc ulicami słyszysz tylko odgłos własnych kroków, zaciągasz się papierosem, delektujesz się ciszą, pozorną ciszą, bo tak naprawdę masz ochotę krzyczeć ile sił w płucach. Chodzisz ulicami, miasta którego nie znosisz, idziesz przed siebie w kierunku znanym tylko tobie, w końcu nikt nie spyta cię, dokąd idziesz o drugiej nad ranem. Tak, druga nad ranem to czas największej samotności fizycznej i psychicznej. Wtedy jesteś tylko ty, papieros i echo twoich kroków.

Byłem naiwny jak dziecko, przez chwilę szczęśliwy, trochę uśmiechnięty, teraz ledwo żywy, nie śpię po nocach mam myśli zszargane, gdzie się obrócę tam widzę pewną dziewczynę, jej czarną kurtkę i bladą szyję, włosy jak zwykle w nieładzie i buty zawiązane jakby od niechcenia. Dlaczego zauroczenie aż tak bardzo zmienia człowieka..

- Dlaczego czytasz książki o życiu innych, marnując swoje?
- Bo moje jest zbyt nudne żeby się nim interesować.

Żyję w dwóch światach, mam dwie twarze, i od tego, kim dla mnie jesteś zależy, którą z nich Ci pokażę.

Czasami największe przyjaźnie się kończą, to boli. Lecz jeszcze większy ból jest wtedy, kiedy zrywasz nić przyjaźni dla dobra drugiej osoby, bo wiesz, że mógłbyś ją skrzywdzić samą obecnością.

Czasem coś w człowieku pęka, zewnętrzna powłoka zaczyna się kruszyć, i choć nie chcesz pokazujesz swoje prawdziwe ja, które do tej pory ukrywałeś.

Zastanawiam się, kto w dzisiejszych czasach pisze listy i czy kiedykolwiek dostanę jakiś list pisany ręcznie, i czy ja będę miał okazję napisać taki prawdziwy list.

Naprawdę zły dzień jest wtedy, gdy zakładasz słuchawki a one i tak nie pomagają stłumić emocji.