Twórczość, maniek1982

Każdy nosi swój własny "krzyż" by docenić życie, by codziennym trudem hartować umysł i ciało , rozwijać się .Niektórzy oprócz swego niosą nieraz i cudzy krzyż czasem przewyższa to siły człowieka i przygniata go . Jeśli jednak podoła nawet i z dodatkowym obciążeniem staje się osobą nie do zdarcia .

Gdy zranisz ciało,z czasem sie zagoi.Gdy zranione zostanie serce czasem potrafi pęknąć, rozpaść sie na kawałki i nie zawsze się goi.Jesteś wtedy jak zombi, niby żyjesz działasz lecz wszystko robisz jak robot, mechanicznie, bez odczuć.Chciałbyś to zmienić lecz nie zawsze jest to możliwe i proste,gdyż uczucia nie są cielesne i leku w aptece na to nie kupisz.

Postęp cywilizacji.Chyba "idzie" trochę nie w tą stronę.Kolejne pokolenia coraz bardziej traca świadomość swej spuścizny jaką jest nasza matka ziemia , tracą kontakt z przyrodą.Powiedz swojemu dziecku żeby narysowało kurę i nie zdziw się jak narysuje średnio wypieczoną z frytkami.

W ciągu wielu lat los wybijał po kolei moje głęboko zakorzenione zęby godności,na szczęście nie wszystkie wybił.W swej nieskończonej upartości dalej rzucam wyzwanie losowi stając na jego drodze i rzucając doń swój szczerbaty uśmiech.

Podstawą sztuk walki był cel obrony przy wyrządzeniu przeciwnikowi jak najmniejszych szkód,a nie wykorzystywanie nabytych umiejętności w celu popisów czy bicia ludzi dla osiągnięcia swych celów.Mój mistrz zawsze powtarzał,że jeżeli to możliwe należy unikać walki i używać przemocy tylko w ostateczności.Niestety bardzo wielu ludzi wypaczyło te nauki.

Jako dziecko myślałem,że wszyscy ludzie są dobrzy,tak jak mama i tata. Z biegiem lat przekonałem się,że życie to nie bajka,a ludzie nie aniołki i że w każdym z nas,we mnie też,są zarówno zło i dobro.Nadal jednak wierzę,że więcej w nas tego dobrego.Nurtuje jednak jedno pytanie.Skoro zostaliśmy stworzeni na podobieństwo Boże,a Bóg to czyste dobro, to skąd w nas ta zła strona?

"Praca uszlachetnia". Jeżeli worki pod oczami po przerobieniu 300 godzin w miesiącu , co za tym idzie również rozciągnięcie mięśni rąk do tego stopnia,iż zawiązanie sznurówek bez schylania się przestaje być wyzwaniem i skóra na dłoniach jak ze stali to szlachetność, to mówcie mi sir Maniek.

Życie jest sztuką w której każdy z nas jest artystą . Tylko od nas samych zależy ile w tej sztuce będzie piękna a ile kiczu.

Dno-już tam byłem.
Kto raz się tam znalazł i odbił się od niego nauczył się pływać w nurcie życia tak by nigdy więcej nie zatonąć.

Naukowcy wysnuli teorie,że miłość to jedynie chemia która z czasem przemija.Widzę jednak "dziurę " wielką jak stodoła w ich teorii. Przecież miłość do własnych dzieci nigdy nie przemija,wręcz wzrasta z upływem lat.

Chciałbyś by świat się zmienił na lepsze? Pragniesz by ludzie byli milsi i bardziej otwarci? Zacznij zmiany na lepsze od samego siebie.

"Pieniądze szczęścia nie dają".Ten kto to wymyślił chyba nigdy nie musiał się "gimnastykować" ,żeby przeżyć od dziesiątego do dziesiątego!!!