Dotknąć marzeń, dotknąć nieba,
Przeżyć chwilę, której mi potrzeba.
Zrobić ten krok wyczekiwany,
Który przez lata był tak bardzo wyszukiwany.
Patrzę w dal, szukam słów,
Wiatr rozwiał mi je znów.
Zrozumiałam, że zbyt długo czekam,
Na tę miłość sugerującą: "poczekam".
A życie przemija nieubłaganie,
Nie czekając na pożegnanie.
Każda chwila zastanawia,
Czym jest miłość, co tak sprawia.
Że czas niema znaczenia,
Nie czujesz przy niej zmartwienia.
Chwytam marzeń, chwytam chwile,
Postanowiłam, że życie miłością sobie umilę.
Już nie szukając słów, patrzę w dal,
Nie zastanawiam się, co jest opodal.
Cenię to co mam, piękność życia,
Miłość, która jest bez pokrycia.
I robiąc ten krok,
Uwierzyłam, że istnienie to nie tylko mrok.

Miłość rani, miłość gubi,
Lecz ona o tym ci nie mówi.
On Cię kocha, on Cię wielbi,
Ty go nie chcesz a on cierpi.
Mówisz: "Miłość to marzenie,
Niespełnione życzenie".
Nie chcesz w bajki takie wierzyć,
I do tego wcale mierzyć.
To Cię wcale nie obchodzi,
A on za Tobą okiem wodzi.
Uwierz miłość szczera, miłość chlubna,
Może nawet być i cudna.
W końcu dziewczyna zrozumie,
Choć nie bardzo jeszcze umie.
Płakać zachce się jej w nocy,
Bo chce zrobić co w jej mocy.
Dziewczyna myśli, cierpi, płacze,
Lecz z radości naraz skacze.
Wpadła na pomysł taki,
Aż się przeraziły ptaki.
Jednak szybko zrezygnowała,
Nawet nic już nie proponowała.
Dni, godziny nie przespane,
Miała o nim myśli kochane.
Ona wierzy, ona wie,
Ona pragnie, ona chce.
Wierzy w miłość cudną,
Która nie jest taką nudną.
Teraz ona kocha mocno,
Ona i on mają słotno.
Wspominają miłość ważną, miłość chlubną,
W życiu ich jest ona cudną.

Umiejętne korzystania z życia, to nie spoglądanie w przeszłość, tylko cieszenie się tym co daje nam przyszłość...:))