Twórczość, lyrica

Tak wiele razy próbowałam się zmienić
Że nagle zapomniałam kim jestem

Tak wiele razy przepraszałam za nic
Że teraz tylko kończę krótkim "sorry"

Tak wiele razy obwiniałam się niepotrzebnie
Że teraz nie potrafię sobie dziękować

Tak wiele razy myślałam, że jestem
Że teraz tylko istnieję

Zawieszona
Gdzieś

Próbuję zrozumieć
Dlaczego

Dorastając zmieniłam powłokę
Z "odejdź"
Na "podejdź bliżej"

Nie zdając sobie sprawy
Że ta druga
Ma też imię
"Zostaw"

A teraz
Gdy już Cię mam
W ustach
I smaku
Pod paznokciami
I na skrawkach skóry
Zostaniesz
Czy pozwolisz mi
Zmyć Cię z siebie
Łzami?

A gdybym była wiadomością
W butelce
Wysłaną na świata koniec
Tęskniłbyś
Gdybym trafiła
W niepowołane ręce?

Płaczu nie będzie
Nigdy więcej
Piekło-niebo uchodzi do gwiazd

Dopiero teraz okaże się kim naprawdę jestem
A kim nie jesteście wy

Zastanów się nad sensem słów, które czytasz
Wyrzucasz w tył
Na oślep

Już się nie boję
I choćbym zginąć miała
W kałuży krwi leżąc
Pójdę
I ocalę waszą przyszłość
Przed goryczą straty

Ale jestem
I mam serce
Dobre jeszcze
Póki co

I najbardziej na świecie chciałabym się zawieść
Poczuć, że to nic nie znaczy
I zauroczenie nie istnieje

Zawieść się, by móc wyzbyć się uczucia
Które żywię
Które nie żywi mnie
A jedynie zabija

A teraz
Gdy zgasły już wszystkie światła
Gdy jestem tylko ja
Sama
Najtrudniej w świecie
Jest mi
Oddychać

Nadwrażliwe na wszystko
Serce moje
Nowe cuda chłonące
Oko spragnione
Być może przekleństwo
Od losu mi dane
Mogłoby nigdy
Nie być
Wykorzystane