Noc.
Blady Księżyc patrzy na pogrążoną w ciemności Ziemię.
Matkę Ziemię, i jej zagubione w mroku dzieci.
Próbuje oświetlić im drogę.
Na próżno się stara.
Tak trudno ją znaleźć,
gdy wskazówki busoli stoją w miejscu.
A gwiazdy? Małe iskierki.
Oszałamiają mnie swym blaskiem.
Mówisz, że miłość robi to samo.
Nie wierzę Ci!
Przecież one w końcu umierają.
Każda z nich.
Podobno ostatnie lśnienie jest najpiękniejsze...
Nie potrafię tego zaakceptować!
Mówiłeś, że miłość jest idealna!
Dlaczego więc znika?!
Czy nie powinna trwać wiecznie
rozsiewając swoje piękno?
Ranek.
Ptaki ćwierkają w swoich gniazdach.
I gwiazdy nie świecą,
gdy jest jasno.
