Twórczość, Leoś

Trzeba tylko iść naprzód w ciemnościach, trochę na oślep i próbować czynić dobrze. Jeśli zaś idzie o resztę, trwać i zdać się na Boga - ojciec Paneloux

I obiecuję, kiedyś Ty po mnie zawołasz. Wtedy wstanę pokornie, podam Ci rękę, dam dach nad głową, nakarmię. Westchnę niezadowolona, wścieknę się nie raz, ale wieczorem zgodnie z przykazem podam leki. Nazajutrz zawiozę do lekarza, przyniosę filiżankę herbaty, kupię Tobie wygodne ciuchy, ciepłe kapcie. I choć nie raz jeszcze przez Ciebie zapłacze, to bądź pewna. Kiedyś Ci mamo, to wszystko wybaczę.

Musimy żyć razem, obdarzać się ciepłem, pocałunkami, tańczyć razem i spacerować razem, śmiać się i płakać. Tylko wówczas będziemy w stanie spostrzec, że naprawdę każdy z nas jest wyjątkowy i że wspaniale się uzupełniamy, pasujemy do siebie, że bez siebie bylibyśmy o wiele mniej doskonali.

Bo tylu jest ludzi pokłóconych z życiem,
Zniszczonych, głuchych, splamionych przez grzech,
Których tłum bezmyślny odrzuca pogardliwie,
Jak skrzypce porysowane przez wiek.
Bezsens, niedojrzałości, lampka wina, gra,
Po raz pierwszy, po raz drugi, po raz trzeci...
Niecierpliwy, zagubiony, zawsze dokądś gna,
Stracony, stracony bezpowrotnie i na wieki...
Lecz oto nadchodzi Mistrz, a dla głupich mas
Do końca niepojęta zostanie tajemnica
Duszy i przemiany, którą czyni w nas
Ręka Mistrza, tak, ręka Mistrza...

Widzę, słyszę, czuję, myślę, mówię i wiele potrafię. Mam wszystko, co potrzebne, by przeżyć, by być blisko z innymi, tworzyć, znajdować sens i ład w świecie ludzi i spraw obok mnie. Należę do siebie, a więc mogę się przeprojektowywać do woli. Jestem sobą. Jestem jak najbardziej w porządku.

Nie kocha się ani nie nienawidzi czegoś w innych, jeśli nie kocha się lub nie nienawidzi tego w sobie.

Jesteśmy dla siebie stworzeni. Dlatego nie zależnie ile razy się od siebie oddalimy, zawsze ponownie stajemy twarzą w twarz.

Wytrzymałam bez Ciebie tydzień, więc wytrzymam też kolejny. I kolejny. I każdy następny też, aż w końcu przestanę je liczyć.

Wydaje nam się, że strasznie cierpimy, jeśli nie otrzymujemy miłości. Nie to jednak sprawia nam ból - cierpimy, gdy sami jej nie rozdajemy.

Przytulanie jest zdrowe. Wspomaga system immunologiczny, utrzymuje człowieka w dobrym zdrowiu, leczy depresję, redukuje stres, przywołuje sen, odmładza, orzeźwia, nie ma przykrych skutków ubocznych, jest więc po prostu cudownym lekiem. Przytulanie jest zupełnie naturalne. Jest całkowicie organiczne, naturalnie słodkie, nie zawiera pestycydów, konserwantów ani sztucznych składników i jest w 100% odżywcze. Przytulanie jest właściwie doskonałe. Nie ma części, które mogłyby się zużyć, ani baterii, które mogłyby się wyczerpać, nie wymaga okresowych przeglądów, niewiele energii zużywa, mnóstwo dostarcza, nie tuczy, nie podlega inflacji, jest wolne od miesięcznych opłat, ubezpieczeń, nie jest narażone na kradzież, nie podlega opodatkowaniu, jest ekologiczne i, ma się rozumieć, zawsze w pełni odwzajemnione.