Wiek paradoksów

Regularne dawki samotności i odcięcia się od świata niosą ze sobą wiele korzyści: pozwalają nam wymyślać nowe rzeczy, rozwiązywać trudne problemy, lepiej rozumieć siebie, regulować swoje emocje, a przez to w konsekwencji budować lepsze relacje z innymi.

Wprowadzenie do społeczeństwa nowych jego członków, robotów, które mają zaspokoić nasze potrzeby społeczne i emocjonalne, w długiej perspektywie nie poprawi jakości naszego życia. Po pierwsze, relacja z nimi jest iluzją. Na obecnym etapie rozwoju technologicznego nie ma ona i prawdopodobnie przez długi jeszcze czas mieć nie będzie w sobie elementu wzajemności, niezbędnego dla naszego emocjonalnego dobrostanu. Przypomina przez to relację z osobą narcystyczną, w której jedna strona czuje, a druga zupełnie nie. Po drugie, wchodząc w relację z robotami, ryzykujemy, że sami rozwijać będziemy w sobie cechy charakterystyczne dla osobowości narcystycznej - z założenia traktujemy je bowiem przedmiotowo, jako przedłużenie nas samych, gotowe wykonać każde nasze polecenie.