Twórczość, Krzysztof Hess

Życie jest jak imadło, ściska cię codziennie.
Ale to ty decydujesz, jaką stalą jesteś.

Umieram w bagnie swych myśli,
umieram wśród swoich snów.
Zamglone twarze otaczają,
moją rzeczywistość, a ja umieram,
wśród wysokich drzew,kolorowych pól.
Umieram w głosie rozpaczy,
w obrazie przemijających dni.
Umieram bez Ciebie, bo tak mi najłatwiej.

Moja piękna nadziejo,muzo szlachetna
co wyłoniłaś się z dalekich fal.
Słońce najjaskrawsze ze słońc.
Gwiazdo, co w noc ciemną i mglistą,
drogę mi wskazujesz.
Zostań, bo bez Ciebie wygasam.