Zapomnij o mnie szybko
Ja wtedy zrobię to samo
Zduś w sobie wszystko
Co by nas przypominało
Otul mnie lodem
swoich oczu
i dłonią szorstką
dotknij mojej
Chcę stłumić w sobie
tę nadzieję
By uciec
do kryjówki swojej
Do spraw codziennych
tak zwyczajnych
Do bulgotania zupy w garnku
I objęć znanych mi od lat
Do dni spłowiałych o poranku
Chcę marzeń zostać pozbawiona
by dusza nie cierpiała
Bo po co mieć te dni przed sobą
Gdy Ciebie w nich nie będę miała
